Τρίτη, Ιουνίου 30, 2009

ΖΟΛΙ - ΚΟΛΟΥΜ ΜΑΚΚΑΝ

“…Το φριχτότερο βάρος στη ζωή είναι τα όσα ξέρουν οι άλλοι για μας. Μα ίσως να υπάρχει κι ένα βάρος πιο φριχτό ακόμα κι απ’ αυτό. Που μας βρίσκει όταν οι άλλοι δεν ξέρουν τίποτα για μας, είναι το βάρος της γνώμης που έχουν ήδη, καθώς, σιωπηλά, απαιτούν από μας και μας εξαναγκάζουν να γίνουμε αυτό που έχουν στο μυαλό τους. Κι ακόμα φριχτότερο κι απ’ αυτό είναι το πώς συμμορφωνόμαστε, φεγγαρένια μου, κι εγώ είχα συμμορφωθεί απόλυτα…”

Σκέψεις που έκανα για πολλά χρόνια πριν φύγω γι’ αυτό το σύντομο φετινό ταξίδι μου. Σκέψεις απ’ τις οποίες απελευθερώθηκα το διάστημα που έλλειπα. Σκέψεις που με ξανάσφιξαν ορμητικά, σε χρόνο ρεκόρ απ’ τη στιγμή που γύρισα. Και που τις είδα σαν σε καθρέφτη στο πρώτο βιβλίο που έπιασα να διαβάσω…


....................Το βιβλίο πάντως είναι λιτό, λυρικό και όμορφο.
Μια γνωριμία με τους Ρομά κατά τα μέσ
α του 20ου αιώνα, περιοδεύοντας την κεντρική Ευρώπη.
Η ζωή και οι πε
ριπλανήσεις της Ζόλι, μιας τσιγγάνας ασυμβίβαστης τόσο με το μοντέλο ζωής των πολυκατοικιών, των αυτοκινήτων και των ταυτοτήτων όσο και με τα ταμπού της ίδιας της φυλής της, τα οποία ωστόσο σέβεται, και για την “κόντρα” της με κάποια από αυτά εξορίζεται και αυτοεξορίζεται, παραμένοντας παρόλ’ αυτά περήφανη για την καταγωγή της ως το τέλος. Ταξίδια, κακουχίες, προδοσίες, αλλά και έρωτες, συναισθήματα και το δικαίωμα στην ελευθερία να κοιτάς τ’ αστέρια όταν τη νύχτα πέφτεις για να κοιμηθείς κι όχι ένα κομμάτι τσιμέντο στο ταβάνι. Να μπορεί η ψυχή σου να πετάει ψηλά στον ουρανό χωρίς να κουτουλάει σε ντουβάρια και χαμηλές οροφές.

Για όσους αναρωτιούνται τι να διαβάσουν για αρχή καλοκαιριού είναι νομίζω μία καλή πρόταση.

Το Ζόλι του Ιρλανδού συγγραφέα Κολουμ ΜακΚαν κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση Αυγούστου Κορτώ.

6 σχόλια:

nosyparker είπε...

Θυμάσαι που κάποιος έλεγε προχθές ότι οι μεταφράσεις του Κορτώ είναι χάλια; :-D

Zpi είπε...

Φε είναι τόσο όμορφο όσο η παράγραφος που παραθέτεις ή πρόκειται για παράγραφο-δόλωμα ;)

μΕ φαίνεται μάλλον θα με το δανείσεις :)

Leigh-Cheri είπε...

Ε καλά, δεν είπε ότι είναι και χάλια. Ότι είναι πολύ Αθηναϊκές είπε, με όλα αυτά τα "-άγαμε" ("περπατάγαμε", "γυρνάγαμε" κλπ.) Εμένα προσωπικά, δε μ' ενόχλησε καθόλου.

Zpi, η συγκεκριμένη παράγραφος είναι ό,τι εμένα με άγγιξε περισσότερο. Όμως το βιβλιαράκι είναι όμορφο ολόκληρο. Όχι για να ενθουσιαστείς τρελά, αλλά είναι ωραίο. Το προτείνω δηλαδή.
Και βέβαια θα σε το δανείσω! Όποτε θες.

Φιλιά και στους δυο και καλό μήνα:-)

island είπε...

Δυστυχώς τώρα δεν έχω χρόνο για βιβλία. Μισή κουτσή εφημεριδά διαβάζω την εβδομάδα πλέον και μισά βλογ. Πάντως μια καλησποέρα σας την έχω φυλλαγμένη :)

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Κι εγώ έχω πολύ υλικό μαζεμένο για το καλοκαίρι. Συν η ψιλοαντιπάθειά μου για τον Κορτώ. Αλλά έτσι όπως το περιγράφεις... Άσε που η παράγραφος που παρέθεσες με εκφράζει απόλυτα ;-)

Καλό καλοκαίρι honey!

Leigh-Cheri είπε...

island, αν είναι να αγχωνόμαστε και για την λογοτεχνία καήκαμε! Αυτό το διάβασμα πρέπει να γίνεται χαλαρά και σχεδόν αυθόρμητα. Μόνο όταν και ΑΝ μας βγαίνει.
Η καλησπέρα σου όμως είναι πάντα ευπρόσδεκτη και ανταποδίδω...Καλέ τι τυπικούρες γράφω τώρα; Φιλιά ρε!!!

Ανεφελίτσα, τι να πω; Ως συγγραφέα δεν τον ξέρω τον Κορτώ ακόμα, αλλά οι μεταφράσεις του εμένα μου αρέσουν. Πιστεύω πως αργότερα θα έχω πιο ολοκληρωμένη άποψη.
Καλό καλοκαίρι και σ' εσένα. Μου φαίνεται πως από σήμερα μας έρχεται κι ο καύσωνας...