ΗΜΕΡΑ ΛΕΥΚΟΥ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΟΥ

Έναν πολύ ενδιαφέρων αγώνα ποδοσφαίρου –αν και συμβολικό- είχα την ευτυχία να παρακολουθήσω το Σάββατο, 13/10, στις 11:00 το πρωί, στο γήπεδο 5x5 της Μίκρας, για τον γιορτασμό της ημέρας λευκού μπαστουνιού (για πρακτικούς λόγους, 2 μέρες πριν), όπως έχει οριστεί η 15η του Οκτώβρη.
Ο αγώνας διοργανώθηκε από την Αθλητική Ένωση Τυφλών Θεσσαλονίκης «ΠΥΡΣΟΣ».
Αν και πραγματοποιήθηκε σε χαλαρό κλίμα, ωστόσο εμένα μ` εντυπωσίασε το πείσμα και η επιμονή των ανθρώπων αυτών, η προθυμία τους να συμμετέχουν σε μια τέτοια ομάδα, η διάθεσή τους να παίξουν. Γιατί ένας αγώνας ποδοσφαίρου ανάμεσα σε τυφλούς είναι πολύ πιο σκληρός και πρόσφορος σε τραυματισμούς.
Ο αγώνας διήρκησε πολύ λιγότερο απ` το κανονικό, καθώς ήταν περισσότερο συμβολικός, κάτι σαν επίδειξη τεχνικής, σαν πληροφόρηση και για εμάς, τους υπόλοιπους ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα, πέρα απ` αυτά που βλέπουμε και γνωρίζουμε ως τώρα.
Μετά το τέλος του αγώνα, οι ποδοσφαιριστές του ΠΥΡΣΟΥ, ιδιαίτερα φιλικοί και φιλόξενοι, μας πρόσφεραν αναψυκτικά και μπισκοτάκια. Ήταν πρόσχαροι, με χιούμορ και πρόθυμοι να μας μιλήσουν.

Από τον πρόεδρο της ομάδας, κ. Μπάμπη Τοκατλίδη, έμαθα καναδυό πραγματάκια για το δικό τους ποδόσφαιρο:
Κάθε ομάδα κατεβάζει 4 τυφλούς παίχτες συν τον τερματοφύλακα, ο οποίος βλέπει, και άλλους τόσους που κάθονται στον πάγκο. Σύνολο 10. Ο αγώνας διαρκεί 2 20λεπτα και διεξάγεται σε γηπεδάκια 5x5 με μπάλες ειδικά προσαρμοσμένες, πιο βαριές για να μην αναπηδούν και με κουδουνάκια στο εσωτερικό τους για να ακούγονται και να μπορούνε να τις βρίσκουν. Κάποιοι κανόνες είναι επίσης προσαρμοσμένοι. Ο προπονητής καθοδηγεί από το κέντρο και κάποιος που βλέπει βρίσκεται επίσης πίσω από κάθε εστία και καθοδηγεί πληροφορώντας για τις θέσεις των παιχτών, της μπάλας κλπ. Οι πάιχτες φοράνε μάσκες για να είναι βέβαιο ότι κανείς δεν βλέπει τίποτα. Προκειμένου ν` αποφευχθούν σκληρές συγκρούσεις μεταξύ των παιχτών που ορμούν στην μπάλα, χρησιμοποιούν την λέξη «Βόϊ!» ως προειδοποίηση. Γενικά, η φωνή, ο λόγος, η ομιλία μεταξύ των παιχτών είναι απαραίτητη, έτσι ώστε να μπορούν να προσανατολίζονται, να συνεννοούνται και να συνεργάζονται. Γι` αυτό επίσης, απαιτείται ησυχία από εξωτερικούς παράγοντες.Δυστυχώς, η συμμετοχή των ίδιων των τυφλών στο ποδόσφαιρο δεν είναι και τόσο μεγάλη γιατί ακριβώς πρόκειται για ένα αρκετά βίαιο, σκληρό παιχνίδι, εύκολο σε τραυματισμούς.
Ο ΠΥΡΣΟΣ είναι η μία από τις 2 μόνο (δυστυχώς) ποδοσφαιρικές ομάδες τυφλών που υπάρχουν στην Ελλάδα και στα 10 χρόνια της ύπαρξής της είχε σημαντικές διακρίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Από τις 30/11 ως τις 3/12, στο γήπεδο της Μίκρας στη Θεσσαλονίκη, θα διεξαχθεί και επίσημο τουρνουά ποδοσφαίρου τυφλών με συμμετοχή ομάδων του εξωτερικού.

Χάρηκα πολύ και που παρευρέθηκα στη συγκεκριμένη εκδήλωση και που γνώρισα τους συγκεκριμένους ανθρώπους.

Μήπως πρέπει να ενδιαφερθούμε κάποια στιγμή και για κάτι πέρα απ` αυτά που βλέπουμε καθημερινά; Μήπως πρέπει να βγούμε κι εμείς απ` τον δικό μας μικρόκοσμο και να ανακαλύψουμε την γοητεία σ` όλους τους παράλληλους κόσμους που αναπνέουν ακριβώς δίπλα μας;…Φαντάζομαι ότι υπάρχουν πάρα πολλοί τέτοιοι.
Ίσως έτσι καταφέρουμε να βγούμε και από την δήθεν μιζέρια μας.

ΥΓ: Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν επίσης και κάποιοι πολιτικοί. Αυτό ίσως να ενδιέφερε περισσότερο κάποια τηλεοπτικά κανάλια ή σταθμούς ραδιοφώνου, αλλά για το δικό μου μπλογκ, η ουσία βρίσκεται αλλού, γι` αυτό και δεν θα τους αναφέρω.

Φένια