Παρασκευή, Οκτωβρίου 12, 2007

...μολυβένιε

Με ξύπνησε μία βροντή. Άνοιξα το παράθυρο στη βροχή.
Σήμερα η μέρα δεν πληγώνει με φως.
Σκέφτομαι…Δύο επιλογές με την ανάλογη μουσική υπόκρουση.
Ή να βάλω κάτι ρυθμικό και ν` ακολουθήσω με το σώμα το ρυθμό
ή ν` αφήσω ν` ακούγεται το τραγουδάκι της βροχής και να μελαγχολήσω μαζί της τη μελαγχολία που μ` αρέσει…
Τελικά, η βροχή δεν μου τραγουδάει…
Κάτι κορναρίσματα απ` το δρόμο, κάτι φρένα…κι απ` το παράθυρο βλέπω μονάχα τοίχους.
Θα βάλω μουσική, λοιπόν…
«…Μου είπες, σήκω απ` τις στάχτες σου…»
Το μπουκάλι στο πάτωμα. Σκόνταψα πάνω του, μα έπεσε εκείνο, όχι εγώ.
Ok, λοιπόν! Καλά είμαι.
Δεν το σήκωσα. Το άφησα πεσμένο…
«…αν κοιτάς μακριά…»
Η βροχή πέφτει λοξά. Μπαίνει απ` το παράθυρο και βρέχει το χαλάκι.
Ούτε και το παράθυρο το κλείνω…
Στο cd player πάτησα κατά λάθος το shuffle και επιλέγει μόνο του τι θα παίξει…
Το αφήνω κι αυτό στην τύχη. Ας παίξει ό,τι θέλει…
«…να προσέχεις, μολυβένιε…»
…Νομίζω ότι σήμερα δεν θ` αντισταθώ σε τίποτα.
Θ` αφήσω να γίνουν όλα όπως θα `πρεπε.
Χωρίς τη δική μου παρέμβαση.
Μόνο θα τα παρατηρώ.
Ακόμα και στο τηλέφωνο, θα περιοριστώ στο «Ναι» και θ` αφήσω τους άλλους να μιλούν.
ΑΝ το σηκώσω!...
«…πρώτα λιώνουν την καρδιά…»

Θα καθήσω στο πάτωμα, κολλημένη στον τοίχο, με τα γόνατα αγκαλιά.
Μόνο καφέ θα κάνω…….Ίσως και κάνα…
…Κι αν δε μου βγει καλός κι αυτός, θα τον πιω όπως και να `ναι.
«…Ψάχνεις να βρεις την Αλήθεια…Λες να υπάρχει στ` αλήθεια; Εδώ δεν ξέρεις αν υπάρχεις εσύ…»……………..
………………............................
Όλα θα τα δεχτώ όπως έρθουν…


Κουράστηκα να το παλεύω…


.......................................................

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φε, είναι μια κατα-πληκτική μέρα. Επιτέλους βρέχει και μπορείς να είσαι ένας ήρεμος και μελαγχολικός παρατηρητής-θεατής-ακροατής. Μόνο μην παραδίδεσαι. Θες να αρχίσεις να έρχεσαι μαζί μου στην πισίνα? Σήμερα 6:45 το πρωί υπό βροχή καταρρακτώδη, το νερό της πισίνας ζεστό, οι σταγόνες της βροχής δροσερές, είναι δυνατόν να σου πάει κάτι στραβά στο υπόλοιπο της μέρας?

Άλλη μια μέρα που λέει κι ο ΠΠ.

Την αγάπη μου πέμπω σου.

Leigh-Cheri είπε...

Χα χα!
Και για να πάμε,θα με βάλεις πίσω στη σχάρα απ` το ποδήλατο ή θα τρέχω δίπλα σου ως την πισίνα;-)

"Άλλη μια μέρα", λέει ο ΠΠ, αλλά αν προσέξεις, στη συνέχεια λέει:
"Όποιος τολμήσει να σηκώσει το κεφάλι, άλλη μια σφαίρα..."

Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Άλλη μια σφαίρα για τους οχτρούς μας.
Και τους ανταγωνιστέζ μας.
Μη ξεχνιόμαστε, ε!

meez είπε...

Ήμουν έτοιμος να πω οτι η καλύτερη φάση είναι να αράξεις πίσω απ' το παράθυρο και να ακούς Coltrane κι όχι ελληνομελαγχολίες .
Μετά όμως είδα το σχόλιο της danai και φτιάχτηκα εντελώς !
Σούπερ φάση ! τύφλα να 'χει ο coltrane (που λέει ο λόγος...) .

Το μόνο που δεν χρειάζεται σίγουρα είναι αυτό "ίσως και ένα..." .

φιλιά
cats

Leigh-Cheri είπε...

Η καλύτερη φάση ήταν ότι ήμουν χθες βράδυ στους The Saints στο Ξυλουργείο, σε μια απίστευτη φάση από κάθε άποψη κι ήταν ΜΑΓΕΥΤΙΚΑ!

Αλλά εσύ πού ήσουν τόσο καιρό;
Μας έλειψες:-)

meez είπε...

ευχαριστώ αγαπητή .

ήμουν περιοδεύων εις τα όρη και τα λαγκάδια (σε σημεία δηλαδή που συνήθως δεν έχει wi-fi .
Τώρα στωθήκαμε και δουλεύουμε για χειμωνιάτικο πρόγραμμα , οπότε - περισσότερες ώρες παρτιτούα making - περισσότερες ώρες μπροστά στην οθόνη = bloging , myspace και τέτοια...
Και βέβαια μαζί μ' αυτά εφιάλτες ...

missu2
cats