Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006

GOLFW VERSION 2.3 BETA

Συγχαρητήρια! Συγχαρητήρια! Συγχαρητήρια!
Πώς αλλιώς να εκφράσω τον ενθουσιασμό μου γι` αυτήν την παράσταση;
Χωρίς καμιά υπερβολή, απ` τις καλύτερες δουλειές που έχω παρακολουθήσει ever, νομίζω.
Μία παράσταση όπου μπλέκονται με επιτυχία η αγγλική ατάκα, η δημοτική ποίηση, τα μπουλούκια του δρόμου, η Manga (γιαπωνέζικο κόμικ) και το θέατρο σκιών.
Ζωντανή μουσική από Bandoek (κιθάρα) και Κακάλα (ακορντεόν) και το αποτέλεσμα;
Ό,τι πιο «ελληνικό» έχω δει!
Παραδοσιακά ελληνικό, διαχρονικά ελληνικό και πολύ…σύγχρονα ελληνικό.Η επαφή με τον κόσμο ξεκινάει από την στιγμή που ακόμα πλησιάζεις στο θέατρο.

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης του έργου Σίμος Κακάλας και ο μουσικός Γιώργος Μπαντούκ - Αποστολάκης σε υποδέχονται στο δρόμο, έξω από την είσοδο, ως "Clownski & Clownski Balkan street duo", για να συνεχίσουνε με μουσική, σπιρτόζικες ατάκες, μονόλογο ή διάλογο, το δούναι και λαβείν μαζί σου μες στο θέατρο.
Η ευρηματικότητα και η πρωτοτυπία ενσωματώνονται με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο του συγγραφέα της Γκόλφως Σπυρίδων Περεσιάδη, το οποίο όχι μόνο δεν στερείται των μηνυμάτων του αλλά αναδεικνύει κι άλλα, προσαρμόζοντάς το τέλεια στο σήμερα.
Οι ηθοποιοί, τρεις όλοι κι όλοι, μοιράζονται εφτά ρόλους, με απόλυτη επιτυχία και οι τρεις.
Η παράσταση σε οδηγεί σε συναισθηματικές μεταπτώσεις, καθώς περνάει από το αστείο στο τραγικό ειδύλλιο.
Γενικά, πρόκειται για μία παράσταση που σε γεμίζει και σου χαρίζει μικρές ανάσες, πράγμα που μάλλον χρειαζόμαστε.

Ατυχής συγκυρία το ότι αυτή η βδομάδα είναι εβδομάδα φεστιβάλ κινηματογράφου κι έτσι το θέατρο δεν ήτανε γεμάτο.
Ωστόσο, όσοι ήμασταν εκεί μετά το τέλος της παράστασης δεν σταματούσαμε να χειροκροτούμε και κοντοστεκόμασταν σα να μην θέλαμε να φύγουμε.
Δεν ξέρω αν έχω ξαναδεί ποτέ αυτό το χαμόγελο ικανοποίησης σε όλα μα όλα τα πρόσωπα
που έχουν παρακολουθήσει μια παράσταση.

Δυστυχώς, το συγκεκριμένο έργο ανεβαίνει για λίγες μόνο παραστάσεις. Έτσι, όσοι επιθυμούν να το δουν πρέπει να τρέξουν σήμερα ή αύριο, τελευταία μέρα, Τετάρτη, 22/11.
Το προτείνω ασυζητητί!
Ελπίζω πάντως, να το επαναλάβουν με την πρώτη ευκαιρία.

Παίζουν: Έλενα Μαυρίδου, Θεόδωρος Οικονομίδης, Δήμητρα Κούζα και οι προαναφερθέντες, Clownski & Clownski Balkan street duo (Σίμος Κακάλας: ακορντεόν, Γεώργιος Μπαντούκ-Αποστολάκης: κιθάρα)
Είναι μία παράσταση του θεάτρου "Χώρος" και φιλοξενείται στο θέατρο Αμαλία,
Αμαλίας 71

3 σχόλια:

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

Τα συγχαρητήρια είναι λίγα!
Εξαιρετική παράσταση!

Άκρως φρέσκια, σπιρτόζικη και ανανεωτική η προσέγγιση της κλασικής -στα όρια του γραφικού...- Γκόλφως του Περεσιάδη. Ήταν ίσως ο καλύτερος τρόπος που θα μπορούσε να δωθεί σήμερα ένα τόσο χιλιοπαιγμένο αλλά και τόσο παρεξηγημένο έργο.

Μια παράσταση μάλιστα που παρά το γεγονός ότι παίρνει ένα τόσο δραματικό έργο και το μετατρέπει σε κωμικό και πολύ αστείο, δεν γίνεται ποτέ σε καμιά στιγμή του παρωδία.
Το αντίθετο. Η εκδοχή του σκηνοθέτη Σίμου Κακάλα σέβεται το πρωτότυπο και με το παραπάνω!

Πολύ έξυπνη και πετυχημένη (σκηνοθετικά, κινησιολογικά αλλά και το τελικό αποτέλεσμα που έδιναν οι ίδιοι οι ηθοποιοί στην σκηνή) η επιλογή της "καρτουνοποιήσης" του έργου με βάση τα ιαπωνικά Manga. Είναι σαν να έβλεπες το δίδυμο Γκόλφω/Κάντι-Κάντι και Τάσου/Καπαμαρού!..

Επίσης το ίδιο έξυπνη και η σκηνή της μάχης μεταξύ Τάσου και Κίτσου η οποία παρουσιάζεται (όπως μας αποκαλύπτει ο Clownski/Κακάλας λόγω του πολύ χαμηλού προυπολογισμού της παράστασης!..) σε σκηνή θεάτρου σκιών!..

Και εκεί που το κείμενο δίνεται με την ελαφρότητα των καρτούν και του Καραγκιόζη (χωρίς όμως να χάνεται στιγμή η ουσία του έργου), σε πολύ έξυπνα επιλεγμένα σημεία, οι ηθοποιοί βγάζουν τις μάσκες τους για να παίξουν μόνο για μερικούς στίχους με έναν πιο ρεαλιστικό και θεατρικά σοβαρό τρόπο, δημιουργώντας έτσι μια ξαφνική έντονη αντίθεση ύφους η οποία αναδεικνύει, σχεδόν ανατριχιαστικά, τις δραματικές κορυφώσεις και την λυρικότητα του έργου.

Πολύ καλές οι ερμηνείες των τριών ηθοποιών (όπως λες και εσύ δεν το πιστεύεις ότι είναι μόνο τρεις!..) όπως πάρα πολύ καλοί είναι και ο Μπαντούκ -και η μουσική του- αλλά και ο σκηνοθέτης Κακάλας που παίζουν μουσική κάτω από την σκηνή, συνομιλούν με το κοινό αλλά και πετάγονται εμβόλιμα και συμμετέχουν στο έργο καθ' όλη την διάρκεια της παράστασης.

Ενδιαφέρον επίσης και το πρόγραμμα της παράστασης που είναι φτιαγμένο σαν κόμικ.

Ίσως είπα πάρα πολλά όμως θα μπορούσα να γράψω ακόμη περισσότερα θετικά σχόλια!

Μπράβο τους και ξανά μπράβο τους!

par-i-saktos είπε...

gia sou! diavasa to sxolio sou sto blog mou kai eipa na apadisw edw. sorry gia ta greeklish alla o ipologistis mou xalase kai gia merikes meres exw enan pou den exi ellinika. Den aglopiithika, alla sigoura den skeftome na epistrepsw kai sindoma. den xerw ti doulia psaxnis kai ti eukairies tha vris edw, alla den xerw kai ti exis na xasis an figis apo ekei. ola ine diaforetika gia ton kathena mas. padws vlepw arketous oti vriskoun dulia edw kai me kala lefta. i zwi ine pio akrivi vevea, alla iparxi kai allo epipedo zwis. tha borusa na sou pw polla alla tha pari poli xwro edw. an thes na ta xanapume stile mou sto oparisaktos_at_gmail_dot_com.

Ανώνυμος είπε...

Θενξ!

Θα τα πούμε μάλλον σύντομα...