Δευτέρα, Νοεμβρίου 24, 2008

Χιονίζει...

Χιονίζει! Δυνατά και πυκνά. Εδώ και τρεις μέρες…
Όχι ότι έχει και πολλή σημασία.

Αλλά είναι εντυπωσιακό να το κοιτάς.
Από συναισθηματική άποψη…τίποτα!
Δε μ’ απασχολεί ιδιαίτερα. Δε μου θυμίζει τίποτα

για να νιώσω κάτι οικείο.
Ίσως η αίσθηση να είναι διαφορετική όταν υπάρχουν δυο κορμιά
να μοιραστούν την ζεστασιά του κρεβατιού και του δέρματος,
καθώς το χιόνι θα χτυπάει παγωμένο το παράθυρο
μήπως και το πείσει να ανοίξει, να μπερδευτεί κι αυτό στη ζεστασιά του έρωτα.
Κι ίσως μετά, να μείνει να κουρνιάσει κιόλας,

όταν ο έρωτας, χορτάτος,
θα παραδώσει τα δυο του θύματα –σκυτάλη- στον μπαρμπα ύπνο…
…Μα δε νομίζω πως κανείς θα του ανοίξει…Μάλλον αδύνατον να συμβιώσουνε τα δυο τους…
Το χιόνι θα τον πάγωνε τον έρωτα…Κι ο έρωτας θα έλιωνε το χιόνι…

Γράφω βλακείες ή μου φαίνεται; Τι να κάνω;

Πολλή πίεση εδώ πέρα!
Τι είναι όμως όμορφο;…Εννοώ, πραγματικά όμορφο;…

…Να έρχεσαι απ’ έξω παγωμένος και να ζεσταίνεις τα χέρια σου σε μία κούπα με καφέ, καθώς την αγκαλιάζεις και με τα δυο, ενώ ταυτόχρονα τυλίγεσαι το άρωμα που αναβλύζει από μέσα της…Ν’ αφήνεις το αίμα σου να κυκλοφορήσει την θερμότητα αυτή σε όλο σου το σώμα κι εσύ, συγκεντρωμένος, ν’ ακολουθείς την διαδρομή της…
…Να ξεθάβεις μέσ’ από τις βαλίτσες σου ό,τι έχει απομείνει πλυμένο, από το σπίτι σου ακόμα· να κλείνεις τα μάτια, να αφήνεσαι στο άρωμά του,
γιατί απλά, θέλεις να πεις·
“Μυρίζει μανούλα”…
…Ν’ ανακαλείς την χθεσινή βραδιά και να σε πιάνει γέλιο γιατί θυμάσαι έναν Βέλγο ν’ απορεί:
“Μα ποιος θα χάριζε στο Βέλγιο, σε κάποιον,
σοκολάτα απ’ την Ελλάδα;”
Χαχαχα!
Εγώ φυσικά! Ποιος άλλος;
Με λένε Φένια. Την σοκολάτα, ΙΟΝ γάλακτος.
Κατευθείαν απ’ το περίπτερο.
…Εντάξει! Αφού πρώτα ταξίδεψε, πρώτη θέση, στις αποσκευές κάποιου αεροπλάνου…
…Χωρίς εισιτήριο!…Κυρία!

17 σχόλια:

Κώστας είπε...

γραφεις βλακειες;... ε οχι... κάθε άλλο...

με έκανες και δάκρυσα :(

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μόλις διάβασα το κέιμενο, αμέσως σχημάτισα την εικόνα στο μυαλό μου και ζήλεψα αυτά που βλέπεις... Ετοίμασε και για μένα μία σοκολάτα.

Leigh-Cheri είπε...

κωστή...εγώ να δεις τι "δάκρυ" έχω ρίξει εδώ πέρα! "Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας", έχω καταντήσει φαν του Ρουβά, μου φαίνεται:-)
Ξέρεις βέβαια ότι δεν μπορώ να δω το blog σου πια:-(.....

δείμο μου, εγώ πάλι, ζηλεύω εσάς που ΔΕΝ τα βλέπετε! Γιατί, αν τα βλέπατε θα κάνατε μεταβολή και δεν θα ξαναπλησιάζατε ούτε σε απόσταση πεντακοσίων χιλιάδων χιλιομέτρων στο Βέλγιο!!! Πρωτεύουσα της Ευρώπης?????!!! Τη λέξη "πολιτισμός" δεν την έχουνε στα λεξικά τους...ΑΝ έχουνε και λεξικά, δηλαδή.
Σοκολάτες ουουου! Θα σου δώσω όσες θες! Αλλά Ελληνικές! ΙΟΝ! Εγώ τις Βέλγικες δεν τις πλησιάζω με καμία Παναγία! Τόσο βρώμικοι που είναι αυτοί εδώ, πού ξέρω τι έχουνε μέσα! Άσε καλύτερα!

Κώστας είπε...

Δεν μπορείς; Γιατί;

Leigh-Cheri είπε...

Αχ! Ε, τώρα μπορώ. Αλλά πριν μια - μιαμιση βδομάδα που το προσπάθησα μου βγήκε ένα παραθύρι και μου 'πε ότι πρέπει να έχω άδεια από τον μπλόγκερ...
Ωραία λοιπόν:-)

Κώστας είπε...

Ναι ναι επέστρεψα! Κι έχω και παρέα πλέον στη συγγραφή των ποστ!

Ντη είπε...

Φένια μου,τί όμορφα που μας μεταφέρεις με λέξεις τις εικόνες που έχεις μπροστά σου..που ζεις..
τουλάχιστον βλέπεις και κάποια ασπρη μέρα!
Εδώ..μας δουλεύει το υπουργείο απαιδευσίας..τέσπα

φιλιά

Ανώνυμος είπε...

τραγουδάκι να σου κάνει παρέα με τον καφέ...

http://www.youtube.com/watch?v=B-RTuSd3XmQ

alexandros είπε...

το κειμενο σου εξηγεί πως νιωθω σχεδον κάθε χειμώνα,όντως χάλια κείμενο....

Leigh-Cheri είπε...

ντη, ναι. Όταν λέμε άσπρη μέρα, να ψάξεις στο αντιλεξικό για την ερμηνεία της στο Βέλγιο! Άστα να πάνε! Είμαι στα όριά μου...

psychiatroZ, χαχα! Καλώς τον! Ό,τι ακριβώς χρειάζομαι. Αν όχι ακόμα, όπου να 'ναι, σίγουρα!

alexandros, μπορείς να νιώσεις και χειρότερα. Απλώς, δεν το ξέρεις ακόμα.

alexandros είπε...

εχω νιωσει... πίστεψε με.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν ξέρω για βρωμιά. Είχα άλλη εντύπωση, αν και δεν τους έζησα (μόνο μία φορά πήγα από το Παρίσι και για 2 μέρες μόνο).

Λου είπε...

Απο τα χιονια της Βαλια Καλντα, με τρυπια μποτα και μια σκολατα υγειας Παυλιδη, να σου ευχηθω καλο μηνα, Φενια μου.
Πανεμορφο το κειμενο σου!!!

haxou aka joy! είπε...

Παρεμπιπτόντως - και χωρίς διάθεση σωβινισμού- και τα φαγητά τους είναι αίσχος...
Μου άνοιξες την όρεξη για σοκολάτα και χειμώνα τώρα...αχ, πότε θα χιονίσει επιτέλους κι εδώ!

Leigh-Cheri είπε...

δειμο, κι εγώ άλλη εντύπωση είχα πριν να έρθω.Αν κάτσω να σου πω, θα γεμίσω τετράδιο! Δυσκοίλια χώρα τελείως. Κι όσο για την βρομιά, θα έχεις ακούσει φαντάζομαι αυτό που λέει ο λαός μας, ότι η κακή νοικοκυρά σκουπίζει -τάχα- αλλά τα παραχώνει όλα κάτω απ'το κρεβάτι...-αν καταλαβαίνεις τι εννοώ;-)

γεια σου Λου! Χάθηκες. Τώρα, να πω ότι δεν ζηλεύω; Είναι κι η καταγωγή μου από κει γύρω. Να ομορφιά! Βουνά, ποτάμια, θάλασσες...Όχι αυτή η σαχλαμάρα εδώ πέρα!

Χα, τι σωβινισμός ρε συ! Πρώτον, πώς να σου πετύχει φαγητό χωρίς ελαιόλαδο! Δεύτερον, τίποτ' άλλο από τηγανιτά;...Μπα! Σπανίως. Και τρίτον, τυχαία νομίζεις τα πνίγουνε όλα στη σάλτσα; Αφού αλλιώς δεν έχουν γεύση!

Άντε! Να τα μαζεύουμε να φεύγουμε! 18 και σήμερα!...Ελπίζω στην Τσεχία να είναι καλύτερα.

Leigh-Cheri είπε...

Α! Τώρα που το θυμήθηκα: Γλοιώδης, κίτρινος χυλός ΜΗΛΟΥ πάνω σε ξεροτηγανισμένο, κατάμαυρο (ένας θεός ξέρει τι έχει μέσα και είναι έτσι μαύρο) ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ…τι σου λέει; !!!
Να ξερνάς τα σωθικά σου, δηλαδή!!!
Έλεος!!!

haxou aka joy! είπε...

E, όχι!
Αίσχος!
Τώρα μου άναψες κι εμένα τα λαμπάκια!
Αυτό κι αν είναι ανοσιούργημα!
Το νοστιμότατο λουκάνικο Σερβίων τρώγεται Σ Κ Ε Τ Ο, άντε και με καμιά φετούλα φρέζυμωμένο ψωμί.
Ακούς εκεί χυμό μήλου!
Ε, ρε, μαμαλάκης που τους χρειάζεται!