Χθες το βράδυ ήμουνα τόσο κουρασμένη!
Έκλεινα τα μάτια να ησυχάσω αλλά έξω από την πόρτα μου γινόταν τόση φασαρία
που ήτανε αδύνατον να κοιμηθώ!
Κι εγώ έσφιγγα πιο δυνατά τα μάτια
και πάσχιζα απελπισμένα να βρω μια σκέψη μέσα μου
ή ένα συναίσθημα δικό ΜΟΥ,
που θα κάνει πιο μεγάλη φασαρία
έξω από την πόρτα του ύπνου·
να μ’ ακούσει, να μου ανοίξει και να μπω…
Καλό μήνα!...Τα ‘χω φτύσει…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Καλωσόρισες στο κλαμπ... :-( Το υφίσταμαι εδώ και τρία χρόνια, τις περισσότερες ώρες του εικοσιτετραώρου. Έτσι έβγαλα (αναίμακτα, εντέλει) πανελλαδικές, τέσσερις εξεταστικές, πάμπολλες εργασίες και άρθρα, κι όπως φαίνεται θα αργήσω να ησυχάσω.
Οι "φωνές" όμως που ΔΕΝ είναι για να σωπάσουν δε σωπαίνουν! Αυτό σου το εγγυώμαι. Καλή δύναμη.
καλη δυναμη leigh!Ελπιζω να αντεχεις ακομα...Υποθετω οτι σε μερικες εβδομαδες θα επιστρεψεις για διακοπες ετσι δεν ειναι? οποτε θα ξεκουραστεις λιγο. Μεχρι τοτε, κουραγιο...
Καλό σου μήνα, καλή μου. Η απ' έξω φασαρία περνάει γρήγορα. Η εσωτερική όμως;
ανέφελη, εγώ όμως θέλω ή δεν θέλω να σωπάσουν;...
par1saktos, 45 και σήμερα! Σαν τους φαντάρους:-)
δείμε, ξέρω τι εννοείς μάλλον, αλλά μερικές φορές παραδόξως, αυτή η εσωτερική φασαρία είναι το μόνο καταφύγιο όπου μπορείς να βρεις ησυχία.
Καλό μήνα!
Αυτές τις μέρες χρειάστηκε να κοιμηθώ αρκετές φορές στο κέντρο της πόλης και επειδή δεν είχα συνηθίσει είχα δυσκολία λόγω του θορύβου απ' έξω..
Στις φωνές μέσα σου, αναφερόμουν. Κάτι παρόμοιο με αυτό που γράφει λίγο πιο κάτω και ο δείμος ;-)
Να μη φοβάσαι Φένια..ειδικά ό,τι είναι προσπελάσιμο!Στην τελική,ρίχνε και καμιά "μούντζα",καλό κάνει κακό δεν κάνει!
φιλιά
Φωνή μου ράτσα υψικάμινου
Πρώτον: σε θέλουνε ακίνδυνη και να ξεχνάς
κι ύστερα καλή μ' αυτούς φιλεναδίτσα
τρυφερή
υποσχετική
οι αχρείοι.
Φωνή μου ράτσα υψικάμινου από πλευρό
ανοιχτό του αίλουρου, της ανηφόρας
απ' τα εννιά σκοινιά του βούρδουλα
κι ο ήλιος φίδι μες στο σύρμα.
Μην ξεχάσεις~ φτύσ' τους.
Ας περιμένουν να σε σβήσω με νερό
ή κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων
ας περιμένουν οι αχρείοι.
ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ,1967
Στο στέλνω διότι θεωρώ πως αυτές οι φωνές μας συντροφεύουν ακόμη ακαταπόνητες..Ετσι όπως πρέπει.Μας έλειψες πολύ,ιδιαιτέρως ρωτά ο Τόλης.Σε περιμένουμε αφού ολοκληρώσεις επιτυχώς
κώστα, μακάρι να κοιμόμουν κι εγώ στο κέντρο της πόλης κι ας είχα αυτή τη φασαρία που λες...
Ζεις;)
ανέφελη, το ξέρω. Απλά μου φάνηκε πως το προσεγγίζετε από διαφορική πλευρά.
ντη, έτσι πρέπει αλλά χρειάζομαι μαθήματα;-)
lena, δηλαδή αν δεν είναι "επιτυχώς" να μην γυρίσω;
Χαχαχα! Κι εμένα μου λείψατε...
νομίζω αν μετρήσεις απο μέσα σου εως το 10 θα βρεις κι ησυχία,μέσα κι έξω
Δημοσίευση σχολίου