Θέλω πολύ. Φοβάμαι πολύ.
Όλα αντιφατικά.
Μερικές φορές…,πολλές φορές, η ζωή παίζει μαζί σου. Σχεδόν πάντα «σου την φέρνει». Όχι απαραίτητα άσχημα, αλλά σε αιφνιδιάζει. Νομίζεις πως την κοροϊδεύεις αλλά σε κοροϊδεύει αυτή. Εμένα τώρα μου την έφερε ευχάριστα…Λέω τώρα…Να δούμε τι θα λέω μετά.
…Πού να εξηγώ τώρα τι λέω. Κάποιοι σίγουρα καταλαβαίνουν. Κάποιοι θα νομίζουν πως με βάρεσε η ζέστη.
Αυτό που θέλω πάντως να πω είναι ότι φεύγω.
Κι ότι χαίρομαι που φεύγω.
Μετά από πολλά χρόνια νιώθω ότι θέλω κάτι πολύ! Την ευκαιρία μου την δίνουν.
Ταυτόχρονα, δεν ξέρω αν έχω τις δυνάμεις (ψυχολογικά κολλήματα) και τις δυνατότητες (κατάλληλο υπόβαθρο, γνωστικό κυρίως) για να ανταπεξέλθω αξιοπρεπώς και επιτυχώς.
Όμως το θέλω! Το θέλω πάρα πολύ!
Και για την εμπειρία και για την γνώση/για το ίδιο το αντικείμενο και για την αυτοπεποίθησή μου.
Και λυπάμαι που φεύγω.
Όχι που φεύγω.
Που θ’ αφήσω για λίγο κάποια πρόσωπα και κάποιους δρόμους που όταν δεν τα έχω λείπουν κομμάτια μου.
Όμως και τώρα λείπουν κομμάτια μου. Αυτά πάω να βρω και θα γυρίσω.
…Ελπίζω μόνο μην γυρίσω πριν τα βρω.
Το τραγουδάκι…
…χμ! Μπορεί να φαίνεται άσχετο αλλά δεν είναι:-)
LOVE ME ANYWAY
10 σχόλια:
Kalo taxidi kai kali epytixia kopelia! Kai panw ap'ola,koita na to apolauseis!
ΠΟύ πας δε μας είπες! Καλά να περάσεις και να βρεις αυτά που ψάχνεις.
Στην περίπτωση που σε ενδιαφέρει..
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ http://youmymirror.blogspot.com/ ΣΑΣ ΚΑΛΩ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΜΕΡΟΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ..που μπορεί να σώσει το κόσμο όπως έλεγαν η ποιητές...Καμμιά φορά ξυπνάς κι έχεις ονειρευτεί λέξεις.. Εκει που δεν καταλαβαίνεις παύεις να αναρωτιέσαι..κι επειδή έχουμε ανάγκη τη τέχνη γιά να μη μας σκοτώσει η αλήθεια, θέλουμε να φτιάξουμε μια ταινία γοητευτική, φωτεινή...και καμμιά φορά σκοτεινή..με ήρωες αντιφατικούς και σάρκινους,με γλώσσα ασθματική, αισθαντική, εσωτερική, υπαινικτική, με το χρώμα και το άρωμα των συναισθημάτων,με ουρανοκατέβατα κεφάλαια μαγικά σαν παραμύθια.Η ΟΜΟΡΦΙΑ, Η ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ,ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ
Ενα μέρος της ταινίας θα είναι μυθοπλαστικό και ένα μικρό μέρος θα συντεθεί από ιστορίες που μπορείτε να στείλετε εσείς..με το πως εσεις αντιμετωπίζετε την ομορφιά στην καθημερινή ζωή η ακόμη και στα όνειρα. Μπορείτε λοιπόν να πάρετε μέρος στην ταινία στέλνοντας στο email lrikaki@otenet.gr τη δική σας μικρή ιστορία με θέμα την ομορφία.Οι συγγραφείς των ιστοριών που θα επιλεγούν τελικά θα πάρουν μέρος στα γυρίσματα της ταινίας..στη διάρκεια της αφηγησης τους θα δημιουργείται ένα φωτογραφικό πορτραίτο τους με στοιχεία απο την ιστορία τους
ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΟΛΛΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ.
Γιαυτό είναι τα ιντερνέτια, για να είμαστε κοντά από μακρυά!
Καλή επιτυχυσία!
..Ακούς εκεί..6 ευρώπουλα η μπύρα..τί και αν ήταν πεζόδρομος..είθε εκεί που έφτασες να την βρεις φθηνότερα..χαχα..φιλίνιααα
Πέντε μκρά θέματα
ΙΙΙ
Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
Κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
Νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
Κάμε να σ' ανταμώσω, κάποτε, φάσμα χαμένο του πόθου μου
Κι εγώ ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ κρατώντας
Ακόμα μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες.
(Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς
Να γνωρίζω κανένανε κι ούτε
Κανένας με γνώριζε.)
Μανόλης Αναγνωστάκης
από τη συλλογή Εποχές, 1945
Οταν έφυγα εγώ, κάτι μέσα μου ούρλιαζε αυτούς τους στίχους.
Δέκα χρόνια μετά, γνωρίζω πως κι η πόλη κι ο πόθος κι η νύχτα μέσα μας βλασταίνουν. .Εχεις και δύναμη και αγάπη μαζί σου .Είναι όπλα.Καλό ταξίδι κοριτσάκι
Καλά να περνάς.
Σημασία έχει ότι χαίρεσαι που φεύγεις και ότι το θέλεις πραγματικά! Τα υπόλοιπα θα τα βρεις στην πορεία. Αρκεί να το θέλεις και να μη φοβάσαι! Κανείς δεν ξεκινά με όλες τις απαραίτητες δυνάμεις και ικανότητες στη "φαρέτρα" του. Τα περισσότερα στην πορεία τα αναπτύσσουμε. Εκεί "ψηνόμαστε".
Θάρρος και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου (δεν υπάρχει λόγος για το αντίθετο) και όλα θα πάνε καλά!
Κάθε επιτυχία σου εύχομαι, γιατί το αξίζεις, και να εκμεταλλευτείς αυτήν την εμπειρία 100%...
Φιλιά!
Φεύγα. Τα κομμάτια σου θα τα βρεις στο δρόμο να κουνάνε μαντήλι. Και αν τα βρεις και νιώθεις καλύτερα κούνα μαντήλι εσύ στα παλιά κομμάτια. Όπως και να έχει να ευχαριστηθείς αυτό που κάνεις.
Φιλάκια...
Δημοσίευση σχολίου