Τρίτη, Ιουλίου 29, 2008

31

Ε και λίγο πριν ολοκληρωθεί το 31ο έτος της, ασήμαντης για το μέγεθος του κόσμου, σημαντικής ίσως για μένα όμως, ζωής μου, λέω να μοιραστώ εδώ και δύο περιστατικά που θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι και μια “φιλοσοφία” για τον χρόνο, γενικότερα. Πώς τον βλέπουν τα μάτια των μικρότερων, πώς αυτά των μεγαλύτερων σε ηλικία…

Το 1ο συνέβη όταν δούλευα στο σχολείο. Είχα έναν μικρό,

σβούρα και φασαριόζο, που δεν σταματούσε πουθενά.
(Αδυναμία μου, παρόλ’ αυτά)
“Φώτη!”
Βάζω μια φωνή εγώ.
“Κυρία, δε με λένε Φώτη.”
“Μπα, και πώς σε λένε;”
“Spiderman!”
Τρώω τη φλασιά με τον φίλο μου τον Zpi εγώ και του λέω:
“Α! Έχω έναν φίλο που τον λένε Zpiderman.”
“Αλήθεια κυρία;!”
Σοβαρεύει ο μικρός.

(Όχι, νόμιζε ότι θα μου την έφερνε!)
“Ναι”,
του λέω,
“μόνο που αυτός είναι με “Z”, Zpiderman!”
Περνούν μερικές μέρες, έρχεται ο Φώτης και μου λέει:
Κυρία, πόσων χρόνων είναι ο Zpiderman;”
Εγώ νόμιζα ρωτούσε για τον “κανονικό”, οπότε του λέω:
“Ξέρω γω ρε Φώτη; Εσύ τον βλέπεις.”
“Όχι αυτός! Ο φίλος σας ο Zpiderman.”
“Α! 30.”
“Ιιιιιιιιιιιιι!!!”
Φρίκαρε ο μικρός!
“Τόσο γέρος είναι;!!!”
“!!!.....Φύγε, Φώτη! Φύγε!”
...Φρίκαρα περισσότερο εγώ.
Είχε δεν είχε, μου την έφερε ο σβούρας, τελικά!

Το 2ο όμως ήταν μάλλον τονωτικό:
Ύστερα από μία ψιλοεξαντλητική μέρα με την κολλητή μου, φτάνουμε σε μία στάση και καθόμαστε, όχι για να πάρουμε το λεωφορείο, αλλά για να συνεχίσουμε την πάρλα που όταν την αρχίσουμε δεν την κόβουμε με τίποτα. Στην ίδια στάση περίμενε ένα ζευγάρι γύρω στα 60 – 60 και κάτι…κάπου εκεί, τέλος πάντων. (Αυτοί θα το παίρνανε το λεωφορείο:-))
Αφού ζητήσαν να τους δώσουμε κάποιες πληροφορίες σχετικά με κάποιες πολιτιστικές εκδηλώσεις στην περιοχή, μας ρωτάνε:
“Εσείς, σε ποιο σχολείο πάτε;”
Χαζογελάμε εμείς, “Το τελειώσαμε το σχολείο”, λέμε.
“Καλά, πόσων χρόνων είστε;”
“30.”
Γυρνάει ο κύριος, μας κοιτάει και λέει:
“15 η καθεμιά;” !!!!!

Τέλειο;
Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο !
Τι να το κάνεις το καμάκι ύστερα;

Να ‘ναι καλά κι οι μικροί κι οι μεγάλοι! Μια χαρά περάσαμε. Άλλωστε, κανείς δεν γλιτώνει;-)

23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τον νεο ν' ακους,δηλ. τον 60αρη.

10Χ4

Ανώνυμος είπε...

Παρόμοιο περιστατικό σε σχολείο παλι, δημοτικό. Η γνωστή, ευθεία, "αδιακρισία" πιτσιρικιού.
-Κυρία,πόσο χρονών είστε?
- Τριάντα (βαρέθηκα ν' απαντάω με κλισέ τύπου "δε ρωτάνε τέτοια τις κυρίες" ή "εσύ, πόσο με κάνεις?")
- ....Τριάντα?
- Ναι. Γιατί, σου φαίνεται πολύ?
- Και είστε παντρεμένη?
- Όχι.
- Γιατί?
- (!!!!) Γιατί δεν έτυχε να παντρευτώ.
- Δηλαδή, δεν έχετε ούτε παιδιά?
- Ούτε.
- Ούτε είστε αρραβωνιασμένη?
- Ούτε αρραβωνιασμένη είμαι.
- Ε, κυρία τι έχετε και δεν είστε ούτε παντρεμένη, ούτε αρραβωνιασμένη, και ούτε έχετε παιδιά? Εμένα η μαμά μου είναι 28 χρονών και έχει δύο παιδιά, και σε λίγο καιρό θα γεννηθεί και το άλλο αδερφάκι μας. Τι έχετε και είστε και τριάντα χρονών?

.....και κάπου εκεί αρχίζεις να συνειδητοποιείς πραγματικά το νόημα της φράσης "χάσμα γενεών"...

Όσο για το άλλο, το καλύτερο, με το γεροντοζεύγαρο, δεν έχω να πω τίποτα παραπάνω από το ότι ήταν η πιο ανακουφιστική ατάκα που είχα ακούσει τον τελευταίο καιρό, μια και είμαι η κολλητή που αναφέρεις στο κειμενάκι σου. Μας έφτιαξε τη μέρα ο παππούς!

nosyparker είπε...

Χαχαχαχα απίστευτο! Μου συμβαίνουν κι εμένα τέτοια κάπου κάπου στο σχολείο. Η κόρη ενός συναδέρφου μου έκανε αδιάκριτες ερωτήσεις πρόσφατα για να καταλήξει "γιατί δεν είσαι παντρεμένη ΑΚΟΜΑ;"!!! (χεχε της την έφερα όμως) :-Ρ

Πάντως έρχονται κάτι μαμάδες συνομήλικες κι έχουν παιδιά στο λύκειο (έλεος!!!!) για να μην πω ότι με τη δική μου μαμά έχουμε μόνο 20 χρόνια διαφορά (άσχετο).

Στην τελική όμως σημασία δεν έχει πόσο είσαι αλλά πόσο αισθάνεσαι. Οπότε καλή μου 15 είμαστε, κι όσο το νιώθουμε μέσα μας, 15 θα δείχνουμε κι απ' έξω μας. ;-)

Χρόνια σου πολλά κι ευτυχισμένα, με ό,τι ευχές θες εσύ να πραγματοποιηθούν.

Erwtas Stomaxhs είπε...

Γεια σου ρε cheri! Χρόνια καλά πάνω απ' όλα! Το καλό με μας τους άντρες, σε αντπίθεση με σας τις γυναίκες είναι ότι όσο μεγαλώνουμε, τόσο μεγαλώνει και η αξία μας, σαν το κρασί ένα πράμα... αυτό για παρηγοριά στο λέω, γιατί εμένα ασούμε δεν μ' αρέσει το κρασί. Πίνω μόνο ρετσίνα και μπίρα και αν αυτές παλιώσουν είναι για τα σκουπίδια...

Zpi είπε...

χαχα τελέια και τα δύο. Καλύτερα πάντως να μη με συναντήσει ο Φώτης - ποιος ξέρει πως με φαντάζεται στο μυαλουδάκι του... ;)
Δε μας είπες όμως πότε ακριβώς τα κλείνεις, θα έπρεπε να σου έχω ήδη ευχηθεί μήπως ;
:-)

Κώστας είπε...

Δεδομένου του κολλήματος μου με την ηλικία και το χρόνο, δε μου κάνει καθόλου εντύπωση που τρελάθηκα με το σχόλιο των 60ρηδων :):):):):):)

Leigh-Cheri είπε...

Ε! Ε!
Γι ακόμα μία μέρα δικαιούμαι να λέω 30. Στις 31 τα 31:-P

ανώνυμε, εμ τι; χαζή είμαι ν' ακούω τον Φώτη;:-)

χαχαχα! Αμάν ρε Ντίμη, τι έχεις και δεν έχεις παιδιά; Και ούτε παντρεμένη είσαι; Μου θες και εκκλησιαστικά σχολεία, τρομάρα σου! Εκεί ήθελα να 'ξερα τι θ' άκουγες!

έτσι είναι nosy μου. Τι νόμιζες; Έπρεπε ήδη να 'χουμε κανά δυο...χμ, τέσσερα! Τέσσερα, καλύτερα, παιδιά, να μας διορίσουν κιόλας! (αυτό βέβαια, εσένα δεν σε πιάνει) Έχεις δίκιο και στα υπόλοιπα όμως: Είμαστε 15 έκαστη! Τόσο νιώθουμε, τόσο δείχνουμε, τέλος!:-)

erwta, μας υποχρέωσες βρε! Εννοείς ότι οι γυναίκες είναι γενικά σαν την μπύρα και τη ρετσίνα, "για τα σκουπίδια" απ' την αρχή; Χαχαχα! Από γυναίκα όμως θα το 'βρεις (ήδη, δηλαδή)...Τώρα βέβαια θα μου πεις, αυτή η γυναίκα είναι 31 μείον 30,360...άσε, δεν την συναγωνίζομαι. Δεν θα "μπαγιατέψει ποτέ. Τουλάχιστον όχι για μας:-)
Θενκιου, να 'σαι καλά.

Καλά βρε Zpiντάκο, τόσες ώρες στο Zpiντόσπιτο, δεν θα σε το 'λεγα; Αύριο. Αύριο τα κλείνω.
Εγώ πάντως, πολύ θα ήθελα να σε συναντούσε ο Φώτης:-)

κωστή, εμείς να δεις πόσο το χαρήκαμε! Άλλωστε, για να πω και την αμαρτία μου, αν και δεν έχω ιδιαίτερη κλίση στους μεγαλύτερους, υπάρχουν 60άρηδες που έχουν μυαλό και ενεργητικότητα τρομερή (και ως εκ τούτου ασκούν και μία Α΄ γοητεία)και 25άρηδες που τους κοιτάς κι αναρωτιέσαι αν αυτά τα παιδιά γεννήθηκαν κατευθείαν γέροι. Οπότε, τι να λέμε;

Ευχαριστώ όλους για τις ευχές.
Να 'στε καλά και πάντα 15 (επί όσο χρειάζεται, σε παρένθεση!:-))

Λου είπε...

Φενια μου, ακομη προσπαθω να αντιληφθω πως η αποκριση σε μενα, εγινε απο ''δεσποινις'', ''κυρια''.....τον δεκαπενταυγουστο που θα ειμαι 34ων, βιολογικα λεμε παντα, θα κανω ανασκοπηση.....για την ωρα ξεσπαω σε γελια.

Χρονια πολλα, καλη μου φιλη. Να σου ευχηθω τα ομορφοτερα!!!

Ανώνυμος είπε...

σωβινηστικό σχόλιο: "να ξέρεις μετά τα 30αντα στην γυναίκα μετράει η προσωπικότητα"

σχόλιο γιαγιάς: "με ενα καλο τυχερό"
-στα 30αντα ,αντρας ή γυναίκα σημαίνει σου εκατσε το λαχείο-

σχόλιο κουδάκου:έχεις 31χρόνια ζωής για να λες οτι εισαι 62 και να γκρινιάζεις,θέλεις μόνο να γκρινιάζεις ολα αυτά τα χρόνια/????

haxou aka joy! είπε...

Καλά, για την ηλικία ας μη μιλήσω, δε με παίρνει, κοιτάω, ωστόσο, τη Μαντόνα και παρηγοριέμαι...

Άκου τι έκανα, όμως, εγώ όταν ήμουν στην ηλικία του Φώτη, καλή ώρα: είχε αρχίσει η μαμά μου να μου μιλάει για τις γυναίκες και το πότε "αδιαθετούν" και μου πρόσθεσε ότι "μετά τα 50 περίπου δεν έχουν πια περίοδο".
Όλα καλά.
Σε άσχετη φάση έρχεται στο σπίτι η κολλητή της μαμάς μου για επίσκεψη.
Πάω κι εγώ σεινάμενη κουνάμενη και ρωτάω:
- θεία Ελένη, εσύ έχεις περίοδο;
- Όχι! μου απαντά, γιατί εκείνη τη στιγμή δεν τύχαινε να έχει.
- ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΕΝΗΝΤΑ;;;!!! πετάγομαι εγώ.

Κόκκαλο η μάνα μου. η φίλη της δε, κόντεψε να πάθει καρδιά.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΟΡΙΤΣΑΡΕ!
ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!
ΦΙΛΙΑ

παράλληλος είπε...

Μ' ένα καλό παιδί!
Του χρόνου διπλή!
(εντάξει, πλάκα κάνω)



Χρόνια πολλά και καλά σου!
Να χαίρεσαι τους αγαπημένους σου και να σε χαίρονται οι αγαπημένοι σου!

Zaphod είπε...

Χρονια πολλά!!!

Δεν γερνάμε, βελτιωνόμαστε!!!

love&kisses
zaphod

Λου είπε...

Και μιας και σημερα ειναι 31 Ιουλη

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΛΑ

ΟΜΟΡΦΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ

ΓΕΜΑΤΑ

ΖΩΝΤΑΝΑ

ΠΛΟΥΣΙΑ

κλπ, κλπ , κλπ

Υ.Γ. Φυλαξε μου ενα κομματι τουρτα!!!

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Τη δική μου άποψη περί αριθμών όπως 31, 41, 851, 3671 κλπ την ξέρεις. Πιο πολύ με καλύπτει αυτό που ακούω από θείους και θείες (εκεί να δεις κάτι σκαριά, συνταξιούχους τρομερούς που δεν καταλαβαίνουν τίποτα!), ότι η ηλικία του ανθρώπου μετράει ανάλογα με τις αντοχές του.

Κι εσύ, απ' όσο ξέρω, αντέχεις και με το παραπάνω!

Χρόνια σου πολλά λοιπόν! Να χαμογελάς πάντα, να είσαι αντιδραστική (που λες κι εσύ)όπως σε γνώρισα και να πιστεύεις στις δυνάμεις σου. Εύχομαι τα καλύτερα να σε περιμένουν στην επόμενη στροφή!

Leigh-Cheri είπε...

λου μου, σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές. Κι όσο για την τούρτα, αν σ' αρέσει κάτι σε σοκολάτα/φράουλα, να σου φυλάξω όση θες:-)

alexandros, εσύ τώρα πολλά μου λες. Θ' απαντήσω στο τελευταίο. Σιγά μην κάτσω να γκρινιάζω για τα χρόνια. Γκρινιάζοντας θα χάσω κι αυτά που 'χω. Άλλωστε, όσο καθώς μεγαλώνω εγώ μεγαλώνουν κι οι άλλοι γύρω μου δε με νοιάζει καθόλου. Θα είχα πρόβλημα μόνο αν ήμουνα η μόνη που μεγαλώνει. Όλα καλά λοιπόν:-)

Χαχαχα! Χαξού, είσαι ΑΠΑΙΧΤΗ! Θενξ!

παράλληλε, όχι και διπλή! Μη λες τέτοια!;-) Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές.

zaphod!!!:-) Εδώ είσ' εσύ; Δεν πήγες διακοπές;
Εννοείται ότι δεν γερνάμε! Τώρα, αν βελτιωνόμαστε...ελπίζω!
Ευχαριστώ κι εσένα. Μας έλειψες.
Φιλιά

Leigh-Cheri είπε...

ανεφελίτσα, πότε ξεπετάχτηκες εσύ και δεν σε πήρα χαμπάρι;
Σ' ευχαριστώ πολύ!
Κι όσο για αντοχές, είσαι παράδειγμα η ίδια.
Η επόμενη στροφή δεν ξέρω αν κρύβει τα καλύτερα, πάντως κάτι κρύβει. Κι αυτό είναι μάλλον καλύτερο απ' το τίποτα.

Zaphod είπε...

Σε διακοπές παραμένω, απλά γύρισα από την μεγάλη βόλτα και τώρα έπονται οι μικρές!!

love&kisses

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

Δεκτές οι -ιντερντικές- ευχές με μια μέρα καθυστέρηση;

31 ε; Πρόσεχε , γιατί του χρόνου καίγεσαι! :D

Χρόνια σου πολλά Leigh-Cheri κι όσο και αν ακούγεται παράξενο η ηλικία είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό και κάτι που εσύ ο ίδιος το ορίζεις. Για αυτό λοιπόν και εγώ σου εύχομαι όσο μας βαστούν τα πόδια μας ποτέ να μην πεις "Εγώ στα νιάτα μου ξημέρωνα Ελλάδα Ευρώπη Αμερική" όχι γιατί δεν θα το έχεις ζήσει (χαχα! πιο πετυχημένο χρονικά δεν θα γινόταν!..) αλλά απλά γιατί δεν θα σταματήσεις ποτέ να τα "ξημερώνεις". Και ότι αγαπάς να το αποθεώνεις όπως και τώρα, όρθια, μπροστά μπροστά στα κάγκελα των συναυλιών, να χοροπηδάς και να το τραγουδάς, γιατί αυτό είναι κάτι που το κάνουν οι νέοι και έτσι να παρεμείνεις για πάντα κι εσύ. Γιατί η ζωή είναι το Τώρα και όταν αρχίζει να γίνεται αναμνήσεις, αρχίζει και να πεθαίνει. Μόνο έτσι, όρθιοι και με φωνές και χοροπηδητά θα συνεχίζουμε να λέμε ως τα πολύ βαθιά -ήντα "Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί..."

Χρόνια σου πολλά

Leigh-Cheri είπε...

zaphod, ωραία. Αφού μπορείς, παρέτεινε τις διακοπές όσο μπορείς, είτε με μεγάλες είτε με μικρές βόλτες. Αρκεί αν περνάς καλά.

Α ρε Tertul! Τι να σου πω τώρα;
Αρκεί να μην "χαθώ" στ' αεροδρόμια;-)
Όσο για την πρώτη γραμμή στις συναυλίες μπροστά στα κάγκελα, αφού δεν σταμάτησα να χώνομαι εκεί και να χοροπηδάω με τόσο ξύλο που 'χω φάει κατά καιρούς, μάλλον τίποτα δεν θα με σταματήσει. Είναι τρόπος ζωής τώρα πια!
Σ' ευχαριστώ...
Φιλάκια

ο δείμος του πολίτη είπε...

Χρόνια Πολλά. Τέτοια περιστατικά τα παθαίνεις όντως από τα μικράκια. Μερικές φορές είναι τρελαμένα.

Ντη είπε...

..Τί θα γίνει ρε Φένια?Τί φοβία είναι αυτή,ότι θα χαθείς στα αεροδρόμια?Σε πληροφορώ ότι και για τα μικρά κοριτσάκια,σαν εσένα,προνοούν ειδικά στα αεροδρόμια οι αεροσυνοδοί..τα παραλαμβάνουν(σαν πακετάκια) απο το χεράκι και τα καθοδηγούν.Μη σου πω ότι τα δίνουν και καραμελίτσες να συνέλθουν από την πτήση:-)
φιλιάααα

Lena. είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ,Φένια
κι ευχή από το μέγα Mayakovsky:

"..κι ούτε μιαν άσπρη τρίχα,στην καρδιά"

Leigh-Cheri είπε...

Γεια σου δείμο:-)
Τα μικρά είναι απρόβλεπτα αλλά πάντα υπέροχα!

ντινούλα, κάτι ξέρω και φοβάμαι τον προσανατολισμό μου. Πού να με δεις μέσα σε πολυκατάστημα!!!

λένα, για την καρδιά δεν ξέρω, στα μαλλιά όμως, αν μοιάζω στη γιαγιά μου που κοντεύει τα 90 (αυτή κι ο Μητσοτάκης θα μας θάψουν όλους;-)) και τα έχει ακόμα κόκκινα (Φυσικά.Όχι βαμμένα.) με βλέπω να μην αποκτώ ποτέ άσπρη τρίχα:-)

θενξ...