Δευτέρα, Ιανουαρίου 15, 2007

Αξόδευτες Σκέψεις

Υπέροχη μέρα! Υπέροχη!
Δεν θα τη χαράμιζα για τίποτα. Σβηστό το κινητό, μακριά από οθόνες, όλα κλειστά, οι νυχτερινοί ακόμα κοιμούνται. Έτρεξα μες στην πόλη, δίπλα στη θάλασσα, γύρισα ως το σπίτι περπατώντας μ` έναν καφέ στο χέρι κι άπειρες σκέψεις στο μυαλό. Ό,τι πρόλαβα, το σημείωσα στο ροζ χαρτάκι που κουβαλώ για ώρα ανάγκης. Λυπάμαι για όλες τις άλλες σκέψεις που θα φύγουν όπως ήρθαν ή που ήδη έχουν φύγει. Χάρηκα που μ` επισκέφθηκαν. Αφού δεν μπόρεσα όμως να τις κρατήσω…Τι να κάνω; Μνημόσυνο; Μα δε νομίζω πως πεθάνανε. Είναι άλλωστε γνωστό πως η ενέργεια δεν χάνεται. Μόνο μορφές αλλάζει.
Φύγαν, λοιπόν. Ίσως να παν σε κάποιον άλλον. Ίσως αυτό να κάνουν μόνιμα οι σκέψεις που δεν συγκρατιούνται. Να πετούν, να μπαινοβγαίνουν από εγκέφαλο σ` εγκέφαλο, μέχρι που κάποιος να βρεθεί να τις αιχμαλωτίσει σ` ένα χαρτί, σε μια δισκέτα, στο ημερολόγιο, στον υπολογιστή του…ξέρω γω; Ίσως ακόμη και στη μνήμη του, αν έχει τόσο γερή μνήμη (εγώ συνήθως, στον τομέα αυτόν αδυνατώ). Κι ίσως ακόμα, στη συνέχεια, αυτές τις σκέψεις, τις «χαμένες» από μένα, τις ταξιδεμένες –αλλά αξόδευτες-, τις ψιθυρίσει κάπου αλλού, ή και σ` εμένα κι έτσι να μου τις επιστρέψει…Και να γεννηθεί αυτή η «μαγεία» της παράξενης επικοινωνίας, της μυστηριακής, της ταύτισης με κάτι οικείο πολύ και γνώριμο από παλιά, σαν από άλλη ζωή, που μας ταράζει κάποτε ευχάριστα και μας εκπλήσσει. Και τότε, όλο το «μυστήριο», την ταραχή, την έξαψη που νιώσαμε, τα συγκεντρώνουμε στο πρόσωπο αυτό που αναπάντεχα μας πέταξε τον ψίθυρο μίας παλιάς μας σκέψης. Και γίνεται ενθουσιασμός και Έρωτας κι αναρωτιόμαστε αν είναι αυτό το πεπρωμένο μας, η μοίρα, τ` άλλο μας μισό…

Καλά ε; Από πού το ξεκίνησα και πού με πήγε! Πραγματικά πάντως, λυπάμαι για τις σκέψεις μου που χάνονται. Μ` αρέσει να τις καταγράφω. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μ` αρέσει.

Λοιπόν, αυτή η υπέροχη μέρα και η τόσο ευδιάθετη «εγώ», είναι και λίγο επικίνδυνη.
Καθώς επέστρεφα, ό,τι κοιτούσα στις βιτρίνες, μου άρεζε –πράγμα που δεν το συνηθίζω, ειλικρινά.
Ευτυχώς –Κυριακή γαρ- τα μαγαζιά ήταν κλειστα;-)

Σιγά σιγά, πρέπει ν` ανοίξω και το κινητό μου. Κι όλη αυτή η ηρεμία, η καλή διάθεση και η ελευθερία, θ` αρχίσουν να μετρούν σε λίγο αντίστροφα…

Καλή βδομάδα!

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ποτέ δεν το είχα σκεφτεί έτσι για τις σκέψεις μας.
:)
εντυπωσιάστηκα!

κι εγώ το ίδιο έκανα χθες-καφές στο χέρι, μαγαζιά κλειστά (γκρρρρ! αλλά και φιού, ευτυχώς!) με τη διαφορά ότι εγώ δεν καταγράφω τις σκέψεις μου.
ποτέ. μου φαίνεται απίστευτα δύσκολο, αν όχι αδύνατο να γίνει μιας και το δικό μου το μυαλό στροφάρει σε απίστευτες ταχύτητες (όχι! δεν εννοώ εξυπνάδας!...χιχιχιι!), οι σκέψεις με βομβαρδίζουν η μία μετά την άλλη και η καταγραφή τους θα μου κόψει όλη τη μαγεία του ειρμού (ενίοτε και του συρμού...).
αν ισχύει αυτό που λες, τότε έχω στείλει άθελά μου μπόλικες ημικρανίες και πονοκέφαλους στον κόσμο!!!
:)

καλή σου εβδομάδα φενουδάκι με το ροζ χαρτάκι!

Ανώνυμος είπε...

Γυναικειες σκεψεις που κυκλοφορουν σκορπιες κι ελευθερες στον αερα και εισβαλουν σε ανδρικους εγκεφαλους?? χμμμ..δεν ακουγεται καλο... ασε που θα παθουμε και καμια υπερφορτωση... :)

καλη εβδομαδα κοπελια! Παντως καλα θα κανεις να μην αφησεις ολη αυτη την ηρεμια και καλη διαθεση να μετρησουν αναποδα... οταν εισαι ηρεμη ακουγεσαι (διαβαζεσαι) πολη γλυκια :)

Ανώνυμος είπε...

γαμωτο με αυτα τα ορθογραφικα μου! Οποτε γραφω γρηγορα ολο κατι θα ξεφυγει και μεχρι να το παρω χαμπαρι θα εχω πατησει "Publish".. excuse me dear.. ενοουσα "πολυ γλυκια" :)

Ανώνυμος είπε...

δεν το πιστευω... "γλυκεια" .. το εχεσα το θεμα ε?? :( συγχωρα με ...

Leigh-Cheri είπε...

Αχ μπιζελούδι μου! Αυτό ακριβώς λέω κι εγώ. Είναι τόσες οι σκέψεις και τόσο ανάκατες και άσχετες και ακατάσχετες και τρέχουν ιλιγγιωδώς και σε χτυπούν κι άστα να πάνε. Γι` αυτό κι οι περισσότερες φεύγουν κι εγώ παλεύω με τα ροζ χαρτάκια. Και βέβαια, η καταγραφή δεν γίνεται εκεί. Δεν προλαβαίνεται αυτό. Μόνο στενογραφία προσωρινά.

par1saktouli, ξέρεις πόσες "γυναικείες" σκέψεις έχω ακούσει από ανδρικά στόματα; Όλα μες στο παιχνίδι είναι;-)
Και δεν ξέρεις πόσο έχω ζαχαρώσει τώρα!
Είμαι μια πόλη ολόκληρη!
Κι είμαι γλυκιά σε όλες τις παραλλαγές!...
(Μην τους πεις ότι σε πλήρωσα για να με προμοτάρεις.)
(Ούτε ότι στο δικό σου post έγραψα "ελαφρότΥτα"!!!)Χι Χι!

Φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι στη δουλεια.Κουραστηκα μ ολα αυτα τα χαρτια και ολες αυτες τις μαυρες σκεψεις που κανω τελευταια..
Μπηκα στο google και εδωσα Φενια -ετσι με λενε, και βγηκες εσυ 1η σελιδα!
Γεια σου Φενια!γεια και στην παρεα σου!

Leigh-Cheri είπε...

Γεια σου κι εσένα συνονόματη!
Τέρμα οι μαύρες σκέψεις! Ροζ χαρτάκια και γι` αρχή, γιατί δεν ζωγραφίζεις μια γελαστή φατσούλα;-)

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα!
Αγόρασα ροζ post it σήμερα, ελπίζω να πιάσει..
Επίσης σαν βιβλιοφάγος και γω, πήρα χθες το Ζωή:oδηγίες χρήσεως
Ελπίζω να βοηθήσει τη μαύρη ψυχολογία μου και να μη με ρίξει στα τάρταρα..
Kαλό ΣΚ!

Leigh-Cheri είπε...

Να σε ρίξει στα τάρταρα, αποκλείεται. Ωστόσο, είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι για το αν θα σ` αρέσει ή όχι. Εγώ πάντως τον ΛΑΤΡΕΥΩ τον Περέκ!!!
Και αγωνιώ να μάθω εντυπώσεις.

Ωστόσο, δεν δοκιμάζεις πρώτα και το 'ΦΑΤΕ ΜΟΝΟΙ' του Κουτσούκου;
Θα το διαβάσεις με τη μία και σίγουρα θα σε ανεβάσει!

Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Επειδή με πρόλαβες και δεν διάβασα το ΣΚ τον Περέκ αλλά προτίμησα να "ανέβω" παρείστικα ανεβαίνοντας στο Καιμάκτσαλαν (τίποτα δεν κατάφερα,χειρότερα γύρισα), θα προτιμήσω αυτό που μου προτείνεις
και θα σου γράψω εντυπώσεις..
Καλημέρα, καλή βδομάδα!

Ανώνυμος είπε...

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι οι σκέψεις που ήρθαν και φύγαν δεν ήταν δικές σου, αλλά κάποιου άλλου? Γεννήθηκαν στο μυαλό κάποιου άλλου, πετάξανε, περάσανε ΚΑΙ από το δικό σου μυαλό και φύγανε για αλλού. Γιαυτό δε μπόρεσες να τις συγκρατήσεις, δεν ήτανε για να στεριώσουν στο δικό σου μυαλό, θα πάνε να αράξουν σε κάποιο άλλο, ίσως να ξαναγυρίσουν σε αυτό που τις γέννησε...

Fire, επισκέψου μας που και που, μοιράσου σκέψεις μαζί μας και να δεις που θα είναι καλύτερα.

Ανώνυμος είπε...

..πολύ θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας και θα το κάνω αν η παρέα σας μου το επιτρέπει, σ ευχαριστώ πολύ!
Επειδή είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος από τη φύση μου αλλά δυστυχώς η τρέχουσα περίοδος είναι από τις χειρότερες της ζωής μου δεν θέλω να "μαυρίσω" με τις σκέψεις μου τη διάθεση κανενός..
Φιλιά πολλά, σ ευχαριστώ για το καλοσόρισμα