Ρομπέν των Δασών

… «Τι είναι η διάρρηξη μιας τράπεζας
μπροστά στην ίδρυση μιας τράπεζας;
λέει ο ληστής Μακ, στην «Όπερα Της Πεντάρας» του Bertolt Brecht.

Αυτή η άποψη μου φάνηκε πως δηλώθηκε ως γενική άποψη κι εδώ, όσον αφορά στην υπόθεση Παλαιοκώστα.
Τουλάχιστον όσοι τον γνώριζαν, ευχαρίστως θα τον βοηθούσαν να ξεφεύγει από τα κυνηγητά της αστυνομίας! Πράγμα, το οποίο δήλωναν χωρίς φόβο και πάθος και μπροστά σε κάμερες και δημοσιογραφικά μαρκούτσια.
Και, πραγματικά, τι έκανε ο άνθρωπος;
Τράπεζες λήστευε και τον Χαϊτογλου που – τι να πεις γι` αυτή την Τύχη, δηλαδή; - από τόσους ταλαίπωρους, σ` αυτόν βρήκε να πέσει το ΛΟΤΤΟ, ΤΖΟΚΕΡ, τι στα κομμάτια ήταν;
Άδικο δεν ήταν; Της μοίρας(;), θα μου πείτε. Ε, πάντως, άδικο! Την Δικαιοσύνη προσπαθούσε να αποκαταστήσει, ο άνθρωπος. Σαν άλλος Ρομπέν των Δασών, ας πούμε.
Στην τελική, τους χρειαζόμαστε μάλλον κάτι τέτοιους…

Α! τέλειωσε! Προτείνω να κάνουμε δημοψήφισμα.
Ποιος θέλει τον Παλαιοκώστα μες στα σίδερα, ποιος έξω!

[Πάντως, οι πολιτικοί μας δηλώνουν πολύ περήφανοι για την ελληνική αστυνομία που, μετά από 20 χρόνια, κατάφερε επιτέλους να τον συλλάβει (κι αυτό επειδή ντεραπάρισε το αμάξι)].
Στα πόσα χρόνια μία τέτοια σύλληψη παύει να αποτελεί επιτυχία;…