NEW KIDS ON THE BLOGS

NEW KIDS ON THE BLOGS

Πάντα εραστής του Λόγου –γραπτού και προφορικού- εραστής των λέξεων, θα ΄λεγα καλύτερα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, γράφω!
Εραστής και του χαρτιού, του μολυβιού, παραδοσιακός τύπος!
Με τους υπολογιστές δεν έχω εξοικειωθεί ακόμα. Συναισθηματικά, εννοώ. Μου μπλοκάρουνε τη σκέψη. Οι απαιτήσεις των καιρών όμως…

Κάποιοι είπαν πως το να κάνεις ένα μπλογκ είναι καθαρή ματαιοδοξία. Εγώ…δεν ξέρω. Ίσως για κάποιους να είναι κι έτσι. Εδώ και έναν χρόνο όμως που ήρθα σε γνωριμία μ` αυτόν τον χώρο ως αναγνώστρια ή/και σχολιάστρια μερικές φορές, υπήρξαν πολλές στιγμές που ευχήθηκα να έχω ένα μπλογκ κι εγώ, για να μπορώ να εκτονώσω κάποια συναισθήματα που πνίγουν μάλλον όλους μας υπό κάποιες συνθήκες, να εκφράσω κάποιες σκέψεις ή και εντυπώσεις απλά, από γεγονότα, βιβλία, πολιτιστικά δρώμενα κλπ και να τις μοιραστώ. Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται ματαιοδοξία, μάλλον ως ανάγκη για επικοινωνία μου μοιάζει περισσότερο. Ίσως όμως να κρύβει και μια λανθάνουσα ματαιοδοξία. Ποιος ξέρει;

Όπως και να ΄χει, λέω να το πράξω το εγχείρημα.
Καλή μου αρχή, λοιπόν!