Κάποιες στιγμές νιώθω τόσο κουρασμένη που θα ήθελα να βρεθώ σε έναν χώρο με απόλυτο σκοτάδι, απόλυτη ησυχία και δροσιά και να κοιμηθώ βαθιά, ακίνητη εντελώς, για μια ολόκληρη βδομάδα!
Όμως πάλι…όταν ξυπνήσω να μην έχω χάσει τίποτα από την βδομάδα που πέρασε.
Τίποτα από την ζωή και, προπαντός, τίποτα από το μωρό μου!
Καμιά από τις καθημερινές “προόδους” της.
Σα να ‘χουνε μπει όλα στον πάγο.
Για μια βδομάδα μόνο:-)
Αργεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου