Και μετά από ένα σύντομο κι όμορφο, είν’ η αλήθεια, ταξιδάκι στην Κρήτη…
Είναι ωραία να επιστρέφεις…
Ίσως να είναι κι ένας από τους λόγους
που μ’ αρέσουν τα ταξίδια.
Η στιγμή της επιστροφής σε κάτι οικείο και ζεστό.
Σε κάτι αγαπημένο.
Σαν λύτρωση το δέχομαι.
Από κάθε πράγμα που με πίεσε
Από καθετί ξένο που με πλησίασε
Από καθετί, όμορφο ή άσχημο,
που μ’ έβγαλε από τα νερά μου.
Η πόλη μου!
Φεύγω, γυρνώ και την θαυμάζω απ’ την αρχή.
Σαν ποτέ να μην την έχω δει πιο πριν.
Φεύγω, γυρνώ και με θαυμάζω που την θαυμάζω πάλι.
.....................................................................................................
2 σχόλια:
ΑΧ ΚΡΗΤΗ.
ΦΕΝΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ ΟΧΙ ΣΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΝΑ ΠΑΩ ΧΡΟΝΙΑ.
ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΠΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ.
ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΓΥΡΝΑΣ ΠΙΣΩ ΑΛΛΗ Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ.
ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΓΥΡΝΟΥΣΑ ΜΕ ΑΔΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ, ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΓΛΥΚΑ
2010 ΕΥΧΕΣ.
Η Κρήτη είναι πραγματικά πανέμορφη!!!
Έχω ξαναπάει για περισσότερο καιρό πριν λίγα χρόνια και πέρασα τέλεια. Είναι ένα από τα λίγα μέρη που λέω ότι θα μπορούσα να ζήσω άνετα. Για κάποια χρόνια τουλάχιστον.
Ωστόσο, το δικό μου κόλλημα με την Θεσσαλονίκη αγγίζει αναμφίβολα τα όρια της αρρώστιας:-)
Δημοσίευση σχολίου