Κυριακή, Οκτωβρίου 12, 2008

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ωραία! Και τώρα ξέρω ότι δεν υπάρχει πιο όμορφη πόλη από την Θεσσαλονίκη!
Όχι για τα δικά μου μάτια. Όχι για την ψυχή μου. Ούτε για το σώμα μου. Ω ναι! Ακόμα κι αυτό αντιδρά. Δες το πόσο αδέξια περπατάει στα πέτρινα δρομάκια του Leuven! Πόσο αδέξιες είναι όλες του οι κινήσεις, γενικότερα σ’ αυτόν τον χώρο. Πόσο ανίκανο είναι ακόμη και ν’ αναπνεύσει τον αέρα αυτής της πόλης. Να κυκλοφορήσει τ’ οξυγόνο της μέσα στις φλέβες…Πνίγομαι!

Περπατώ και βλέπω συνέχεια το ίδιο τοπίο. Πέτρινα σπιτάκια, το ένα δίπλα στ’ άλλο, με κορυφές μικρούς πυργίσκους, να επαναλαμβάνονται πάλι και πάλι, όση ώρα κι αν περπατάς, να μην μπορείς να ξεφύγεις με τίποτα! Να πλήττει το μάτι σου από την ίδια εικόνα. Ν’ αρρωσταίνει ο εγκέφαλός σου. Και ησυχία… Μόνο κάτι υπόκωφοι ήχοι που ανασαλεύουν μέσα σου ένα μίγμα ανησυχίας και θλίψης. Και που, ακριβώς επειδή είναι έτσι υπόκωφοι, κρυφοί, σαν κάπως ύπουλοι, σ’ εμποδίζουνε να εκφράσεις αυτή την αγωνία.
Κι αυτά τα τεράστια, σαν πάρκα, με τα δέντρα και το πράσινο και στη μέση ένα κάστρο…Λες κι έχεις πάει στον παράδεισο… Ναι, μα εγώ ελπίζω ν’ αργήσω αρκετά ακόμη να πάω στον παράδεισο! Ο παράδεισος είναι για τους νεκρούς κι εγώ είμαι ζωντανή. Πολύ ζωντανή –θέλω να πιστεύω- για να βρίσκομαι εδώ.
Πώς μπορεί να είναι όμορφη μια χώρα που δεν έχει βουνά, ανηφόρες, κατηφόρες, ΘΑΛΑΣΣΑ!!! Το πράσινο από μόνο του δεν φτάνει…
Πήγαν και φτιάξαν κι ένα Δημαρχείο και βάλαν πάνω όλους τους αγίους του ευαγγελίου! Κι εγώ, κάθε που περνάω από κει, φαντάζομαι πως γίνεται σεισμός κι αρχίζουν ένας ένας οι άγιοι να πέφτουν στο κενό. Ωραίο σκηνικό αυτό! Θα υπήρχε λίγη δράση ξαφνικά. Που θα ‘βγαζε τους Βέλγους κι από τα νερά τους, που δεν ξέρουνε καθόλου από τέτοια.
Πραγματικά, πιο βαρύ κι άσχημο πράγμα απ’ αυτό το κτίριο δεν έχω ξαναδεί!

Αλλά, τέλος πάντων, εμένα δεν με νοιάζει το Βέλγιο. Προσωρινή είμαι εδώ. Με νοιάζει η Θεσσαλονίκη.
Η Θεσσαλονίκη, με το φεγγάρι να πέφτει μες στη θάλασσα σχηματίζοντας διάδρομο ως τα πόδια μου. Να νιώθω ότι μπορώ να πάρω αυτόν τον δρόμο και να ταξιδεύω στο άπειρο, με πάντα φωτισμένη όμως πίσω μου τη διαδρομή μέχρι την αγκαλιά της πόλης μου.
Η Θεσσαλονίκη, όπου ποτέ δε νιώθω μόνη. Γιατί ποτέ δεν κοιμάται. Γιατί μπορείς οποιαδήποτε ώρα, ανεξάρτητα από εποχή και καιρικές συνθήκες, να βγεις μια βόλτα και να δεις κόσμο. Ανθρώπους κανονικούς, δηλαδή. Που μιλούν, γελούν, χειρονομούν, θυμώνουνε, φωνάζουν, κλαίνε, χορεύουν, κάνουν φασαρία…Να! Τέτοια πράγματα, “παράλογα”.
Αυτοί οι άνθρωποι εδώ είναι ευνουχισμένοι!

Anyway, υποκειμενικό πράγμα κι η ομορφιά. Κι ίσως στην τελική, κάτι να είναι όμορφο μόνο όταν το κοιτάζεις με κάποιον που αγαπάς. Το να βλέπω εγώ αυτά τα «όμορφα» δέντρα του Βελγίου και να τα βλέπω μόνη μου, δεν μου λέει τίποτα! Ίσως μάλιστα και να προσθέτει στην μελαγχολία μου. Αντίθετα, το να περπατάω δίπλα στον Θερμαϊκό μια νύχτα υγρή, με το Νοτιά να ‘χει ξεβράσει του κόσμου τα σκουπίδια μπρος στα πόδια μας και να μπορώ αυτό το πράγμα να το σχολιάσω ή να το χλευάσω μ’ έναν άνθρωπο αγαπημένο, να κάνω πλάκα μ’ αυτό ή και να θυμώσω ακόμα, ε αυτό είναι μια “όμορφη” στιγμή!
Για μένα!

Ειλικρινά, όλ’ αυτά, χωρίς καμία διάθεση σωβινισμού. Τέτοιους εγωισμούς δεν έχω εγώ.
Μόνο αγάπη…

21 σχόλια:

Περαστικός είπε...

"Maybe that's what hell is: the entire rest of eternity spent in fuckin' Bruges."

Ταιριάζει νομίζω ;)

Τι να πω; Κουράγιο. Αυτό κάνουμε όλοι μας :)

Φιλικά,
Εις Περαστικός

nosyparker είπε...

Someone is teeeeerribly hoooooomesick :-(

Φένια κράτα γερά με τσαμπουκά. Η αγάπη δίνει φτερά κι ας είναι κι από μακριά κι εσύ την έχεις. Εξάλλου τις δυνατές σχέσεις δεν τις επηρεάζουν οι αποστάσεις, σωστά; Αυτό που τώρα σε καταρακώνει, αύριο θα λες ότι σ' έκανε πιο δυνατή. Έχεις δίκιο, η θεσσαλονίκη είναι ζωντανή πόλη. Όμως σκέψου πόσες ευκαιρίες ΔΕΝ είχες εδώ. Γίνε πιο δημιουργική κάνοντας τη μελαγχολία σου έμπνευση. Ο χρόνος κυλά.

Ανώνυμος είπε...

Όμορφο είναι αυτό που βλέπουν τα μάτια σου. Και χαίρομαι που τα έχεις ανοιχτά.

Καλησπέρα και φιλί

kafouroutsos είπε...

Oraia ta les cheri tha ta metanioseis pente lepta afou ftaseis sti thessaloniki. Min akouso grinia meta,xaxa

Leigh-Cheri είπε...

Καλώς όρισες περαστικέ...κι αν θέλεις, μείνε κιόλας:-)Έτσι είναι, όπως τα λες.

nosy μου!Ναι, ο καιρός κυλά. Και κάθε λεπτό μακριά είναι ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΜΑΚΡΙΑ!Δεν επιστρέφει.

Γεια σου island!Αυτό που βλέπουν τα "μάτια μου" είναι όντως όμορφο και χαίρομαι γι αυτό;-)
Φιλί και από μένα

kafou, βάζεις στοίχημα; Πιο "ξεροκέφαλο" άτομο όσον αφορά στην Θεσσαλονίκη, δεν θα συναντήσεις!...Ίσως τον erwta μόνο...Ίσως! Παρεμπιπτόντως, πού χάθηκες εσύ;

Ανώνυμος είπε...

το κακό που σου δημιουργεί η θεσσαλονίκη όταν βρίσκεσαι σε άσχετη πόλη είναι πως θα περπατήσεις θα περπατήσεις και δεν θα βρεις θάλασσα...

ουτε καν λευκό πύργο

η βεβαιότητα πως κάτω απο την εγνατία ειναι η τσιμισκη
πιο κατω η μητροπόλεως και πιο κάτω ο θερμαικός είναι δύσκολο πράγμα.

haxou aka joy! είπε...

" ...Πήγαν και φτιάξαν κι ένα Δημαρχείο και βάλαν πάνω όλους τους αγίους του ευαγγελίου! Κι εγώ, κάθε που περνάω από κει, φαντάζομαι πως γίνεται σεισμός κι αρχίζουν ένας ένας οι άγιοι να πέφτουν στο κενό. Ωραίο σκηνικό αυτό! ..."

(άσχετο: ρε συ Φένια, γράψε καμιά ιστορία με αυτό, πολύ ωραία ιδέα!)

οι μέρες περνούν και πίσω δε γυρνούν,
φιλιά
hx

Leigh-Cheri είπε...

alexandros, νομίζω ότι με κάλυψες. Σ' αυτήν την πόλη, όπου κι αν βρίσκεσαι, νιώθεις την θάλασσα κοντά. Κι αυτό κάνει πολύ δύσκολα τα πράγματα όταν είσαι κάπου που δεν υπάρχει...

χαξού, το σκέφτηκα κι εγώ αυτό, αλλά εδώ δεν έχω χρόνο ούτε έμπνευση. Μπορείς να το κάνεις εσύ αν θες, ή ο Σημάν, και να ξανανοίξετε τα "σημαντηρικά";-)

Erwtas Stomaxhs είπε...

Τι να πρωτοπεί κανείς ρε Φένια για την χιλιοτραγουδισμένη Σαλονίκη;
Για το έρμο το Λούβεν και το Μίνστερ, όσο ωραία και να ΄ναι ούτε μισή στροφή δεν έχει γράψει κανείς.
Μ' άρεσε πολύ η σκέψη σου, ότι ο Παράδεισος είναι στην τελική για τους νεκρούς, ζωντανοί υπάρχουν μόνο στον παράδεισο της Σιθωνίας, εκεί μάλιστα.
Εμείς σε μερικές βδομάδες επιστρέφουμε στην ασπρόμαυρη Θεσσαλονίκη και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια νέα αρχή, δυστυχώς τα πράγματα δεν ξεκινάνε με τους καλύτερους οιωνούς αλλά και τι να κάνεις, θα την παλέψουμε.
Σε περιμένουμε να γυρίσεις κι εσύ και θα τα πούμε από κοντά. ;-)

Leigh-Cheri είπε...

Αχ ρε erwta! Το πιο όμορφο πράγμα στο Leuven είναι ο βραστήρας που πήραμε μαζί στην Κολονία!!! Ούτε μπρίκια δεν έχουν οι ..... Για να κάνεις έναν καφέ δηλαδή ή να βράσεις ένα αβγο πρέπει να αγοράσεις κατσαρόλα! Σιχτήρ!

Μη μασάς! Είσαστε δυνατή ομάδα. Μην κοιτάς τους οιωνούς. Κάτι θα γίνει. Θα τα πούμε βρε!!! 65 και σήμερα! Jejeje!

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Αχ βρε Φένια μου... Κι εγώ την αγαπάω τη Θεσσαλονίκη και μάλιστα με τον "ιδιαίτερο" τρόπο που περιγράφεις. Τα κλισέ των άλλων μου φέρνουν (και σε αυτήν την περίπτωση) γέλια. Μέσα μου όμως υπερισχύει το "όπου γης και πατρίς", όπως επισήμαναν και οι προλαλήσαντες όμορφη είναι η πόλη που σου προσφέρει αυτό που χρειάζεσαι. Δε χρειάζεται να πω περισσότερα γιατί είμαι σίγουρη πως εσύ θα αξιοποιήσεις όσο καλύτερα γίνεται τον χρόνο που σου απομένει εκεί!
Φιλιά

John G. Simandiras είπε...

γεια σου, φε.

(γαμιέται η θεσσαλονίκη)

Leigh-Cheri είπε...

Ναι βρε Ανεφελίτσα! Η Θεσσαλονίκη είναι αυτή που δίνει σ' εμένα πολλά απ' αυτά που χρειάζομαι όμως. Τουλάχιστον σε ανθρώπινο υλικό, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς...Η μλκ των κυβερνήσεων είναι που με "έδιωξε" κι όχι η πόλη μου.

γεια σου κι εσένα Γιάννη
(Ενώ το Leuven κι οι υπόλοιπες πόλεις γενικότερα, που τους δέρνει η αγαμία, είναι καλύτερες;...
Τουλάχιστον η Θεσσαλονίκη γαμιέται και δεν πάσχει από κόμπλεξ και ψυχώσεις!
...Άλλωστε, γιατί όσοι ήρθατε μείνατε κιόλας, τελικά;)

John G. Simandiras είπε...

σωστή είσαι, φένια, χα χα χα...

μείναμε, ρε πούστη μου. "μείναμε". στάσιμοι στη σαλονίκη. βολευτήκαμε; τι σκατά γίνεται και δεν φεύγουμε;

(ακόμα γελάω)

brujita είπε...

Γεια σου Leigh-Cheri! Βρηκα το μπλογκ σου τυχαια και πολυ συν-κινηθηκα με οσα γραφεις για την παραμονη σου στο Βελγιο. Εγω ζω στην Ισπανια και αν και ειμαι εδω για αλλους λογους νομιζω πως ξερω γιατι πραγμα μιλας... Να εισαι καλα! Και να ξερεις πως ειναι κι αλλοι ετσι (αν αυτο σου λεει κατι, εμενα παντως μου λεει!) :)

Ντη είπε...

Χα χα,γελάω γιατί αναρωτιέμαι πώς ενώ τα ποστ μας βλέπουν την Σαλόνικα από διαφορετική σκοπιά,τελικά να συμφωνούμε η μία με την άλλη?Απίστευτο αλλά ωραίο..

καλό βράδυ

Leigh-Cheri είπε...

Γεια σου brujita και καλώς ήρθες!
Φυσικά και μου λέει. Είναι παρήγορο να ξέρεις ότι βιώνουν κι άλλοι λίγο πολύ τα ίδια. Τουλάχιστον δεν νιώθεις παράλογος. Ωστόσο, εγώ από την Ισπανία έχω τις καλύτερες εντυπώσεις. Έμεινα έναν μήνα εκεί, για να τελειοποιήσω την γλώσσα σ' ένα Πανεπιστήμιο κι ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου! Τουλάχιστον με τους Ισπανούς μοιάζουμε. Αν έρθεις στο Βέλγιο θα νομίζεις ότι άλλαξες πλανήτη!
Κουράγιο σ' όλους μας, όπως και να 'χει:-)

Φυσικά Ντινιώ μου! Φυσικά συμφωνούμε. Γιατί η Θεσσαλονίκη είναι μες στα "στραβά", αλλά κάποιοι είναι υπεύθυνοι γι' αυτό. Δεν είναι η πόλη που φταίει -αυτήν είναι ΥΠΕΡΟΧΗ και ταλαιπωρείται- οι πολίτες και οι εκλεγμένοι απ' αυτούς φταίνε που έχει καταντήσει έτσι!
Ωραία! Μπορώ να έρθω τώρα;
Χχχχχχχχχχ!!!!!!!!!

Lefteris Sketo είπε...

Ετσι που το διαβασα νομισα για μια στιγμη οτι εφυγες στα καραβια~~~αμαν ρε Φενια εκτος απο τους ανθρωπουσ σου δεν εχει τιποτα η πολη μας.
Χανεις παντως γιατι σημερα εγκαινιαζονται κατι παρκα
Ο Παπαγεωργοπουλος μεγαλουργησε!!!

nosyparker είπε...

Άντε βρε Φένια, γράψε κάτι, χορταριάσαμε!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν ξέρω αν θα κουραζόμουν σε τέτοια θέα. Ξέρω όμως πολύ καλά ότι τέτοια χωριά στο εξωτερικό, τραβούν μεν το μάτι, αλλά τελικά κανείς δε θέλει να διαμένει σε αυτά.

Leigh-Cheri είπε...

johan, για μένα η Θεσσαλονίκη έχει τα πάντα (εκτός από δουλειΑχχχ!!!)
Αλλά κι έτσι να μην ήταν, οι άνθρωποί μου που λες, είναι υπεραρκετοί!

nosy, άστα! Ούτε χρόνος ούτε "έμπνευση"!

δείμο, καλησπέρα:-)
Φυσικά και κανένας δεν θέλει να μείνει εδώ! Εκτός αν είναι προχωρημένης ηλικίας ή...άρρωστος, ξέρω γω; Αν έρθεις ως τουρίστας για καναδυό βδομάδες το πολύ, ίσως και να ενθουσιαστείς. Για παραπάνω όμως δεν λέει με τίποτα!