Βασικά, για άλλα πήγαινα, αλλά επειδή μου άρεσε,
αν και χωρίς πάσα,
θα κλέψω ας πούμε τη μπάλα απ' τον zaphod,
για να βάλω κι εγώ ένα "Αντισταθείτε".
(Συμβολικό περισσότερο μάλλον)
Ελπίζω ότι είναι κατανοητό και γι' άλλους εκτός από μένα. :-)
Ξαπλωμένη ανάσκελα στην άσφαλτο
στο κέντρο της πόλης
μια νύχτα που θ` αργεί το φεγγάρι.
Με τα χέρια κάτω απ` το κεφάλι
θα κοιτώ τον ουρανό ήρεμη κι ατάραχη
σαν ξαπλωμένη σε λιβάδι.
Θα κοιτώ χωρίς να βιάζομαι.
Θα περιμένω όταν εκείνο θα θελήσει να φανεί.
Κι οι οδηγοί που θα με συναντούν μπροστά στις ρόδες τους
θα σταματούν και θα ξαπλώνουνε, ατάραχοι κι αυτοί, τριγύρω.
Κι όταν όλων τα μάτια στραφούν στον ουρανό,
αντί για το γνωστό φεγγάρι,
θ` ανοίξει τριαντάφυλλο.
Και θα μας ρίξει φως κι αστέρια…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
14 σχόλια:
Υπάρχουν πολλοί τρόποι αντίστασης, κι υπάρχουν πολλοί τρόποι έκφράσης της. Μου άρεσε αυτός που επέλεξες Leigh...
Leigh Cheri,
Επίτρεψέ μου, παρόλο που είμαι ικτεροφάν, να γίνω και Cheri-φαν.
Ήδη έχω πάρει θέση δίπλα σου στο δρόμο..
Χαξού
Έρχομαι κι εγώ, σταματώ το ποδήλατό μου κοντά σας και ξαπλώνω δίπλα σας. Και περιμένω, παρέα να λουστούμε.
Γοητευτική η τρίπλα και το αποτελεσμά της :)
love&kisses
zaphod
Κρατήστε μου μια θέση και για ΄μενα! Θα ξαπλώσω και εγώ και θα κάνω και ασφαλτοaggels σαν αυτά που κάνεις στο χιόνι ξαπλωμένος ανάσκελα ανοίγωντας χέρια και πόδια, να τους τρελλάνουμε όλους!
Ωραίο!
:)
agnwstos, αρκεί να υπάρχει αυτή η ρημάδα η αντίσταση!
χα ξου, σου συγχωρώ την ικτεροφανατίλα;-)και σε θέλω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ δίπλα μου στην άσφαλτο.
danai, εσύ με το ποδήλατο αντιστέκεσαι ούτως ή άλλως, αλλά η παρέα σε χρειάζεται και στο δρόμο:-)
zaphod, χαίρομαι που σου άρεσε. Θενξ για την ευκαιρία. Αφιερωμένο.
tertul, μόνο θέση; Αν είναι να κάνεις αυτά τα ασφαλτοaggels, πώς τα λες, θα σε βάλουμε στην προεδρική!
Πανέμορφη εικόνα μού δημιούργησες,
Leigh!
Και μια αισιόδοξη αναμονή!
Μακάρι!
Και πότε;
Ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι!
Καλημέρα,
φιλιά!
Υπέροχο αγαπητή.Υπεροχο.Η ντρίπλα ήταν όλα τα λεφτά.
Να σε προσκαλέσω στον καινούριο μου χώρο.Άλλαξα διεύθυνση και σου προσφέρω ζεστό κραί.Θα με βρείς στο τελευταίο ποστ της παλιάς διεύθυνσης.Αντίος και θα χαρώ να σε βλέπω.
Φιλί...
lucy, αν και δεν είμαι τέρας αισιοδοξίας, λέω ότι αν ξυπνούσαμε όλοι μαζί, ίσως...
island, θενξ. Καλορίζικο το νέο σπιτικό! Κι εννοείται πως και στη νέα σου δ/νση θα με βρεις μπροστά σου!...Τώρα όμως, δεν θα βγαίνει το αβατάρι σου εδώ; :-(
Θα βγαίνει και αυτό μόλις μάθω τα κόλπα καλά.Το ίδιο αβατάρι
Φε, να έρτω και εγώ?
Πολύ όμορφο ποίημα/σκέψη/εικόνα!
Ξέρεις τί μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας για το σταμάτημα των οδηγών?Το βίντεο κλιπ του "Everybody hurts" των Rem.Το θυμάσαι?
το βιντεο κλιπ τα λέει όλα,αλλά που βρήκες ασφαλτο ? εγω εργα χώμα και παρκαρισμενα αυτοκίνητα βλέπω.ακόμη κι οταν κλεινω τα μάτια
ντινιώ, έλα! Έλα!
αλέξανδρε, εξαρτάται σε ποιους δρόμους "συχνάζεις" :-)
Η Τσιμισκή, ας πούμε, είναι ακόμη άσφαλτος.
Παιδιά, εγώ το βίντεο κλιπ που λέτε δεν τον γνωρίζω καν. Ούτε και το άσμα. Δεν ήμουν ποτέ REMφαν. Να ντρέπομαι;
http://www.youtube.com/watch?v=2CBlwZdyM-c
pantos symfono me to olo pneyma toy keimenou
Δημοσίευση σχολίου