Τετάρτη, Φεβρουαρίου 09, 2011

Για Σένα

“…Σιγά μανούλα,

σιγά.

Θα το ξυπνήσεις.

Τι θόρυβο που κάνει

η πορτούλα της καρδιάς σου

καθώς ανοιγοκλείνει

στον κήπο της χαράς…”


Του Ρίτσου, όχι δικό μου.


Εγώ, μετά απ’ αυτήν, πώς να τολμήσω να ξαναγράψω στίχους;

Το πιο όμορφο ποίημα είναι η ίδια και το έγραψα την περασμένη Τρίτη.

Βρίσκεται από τότε αναρτημένο στην οθόνη της Ζωής μου.

Κι έκλεισε κιόλας μια βδομάδα!


Χρόνια Πολλά μικρό μου!


“…Κάτω από τα τριανταφυλλένια πέλματά σου

δυο καρδιές –

η καρδιά της μητέρας

η καρδιά του πατέρα.

Πάτα γερά.

Δε θα πέσεις…


Σ’ εμένα, στο Ν. και πάνω απ’ όλα,

σ’ αυτήν!

10 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πολύ καλή ανάρτηση, πολύ τρυφερή.

Unknown είπε...

μαζί σας χαιρόμαστε κι εμείς κι ας μη μιλάμε συχνά...
αλήθΧεια, δε φαντάζεστε πόσο!

Leigh-Cheri είπε...

Ευχαριστώ πολύ παιδιά.Δεν απαντώ εγκαίρως γιατι...πολύ τρέξιμο!!!

Δανάη, κι εμείς χαιρόμαστε που χαρήκατε μ' αυτό το τόσο σημαντικό για μας.

Φιλάκια

ή ταν ή επί τας είπε...

...υπέροχο...ευχαριστούμε

Πίκος Απίκος είπε...

Mία από τα ίδια και εδώ, μπήκες στο μπλογκ μου και τα ξέρεις. Να χαίρεσαι κι εσύ την κορούλα σου, πάντα γερή και καλότυχη εύχομαι. Σ' έβαλα και στα λινκ, έτσι πάνω στο τσακίρ κέφι που είμαστε οι νέοι γονείς χα,χα,χα!

Αυτά για την ώρα;)

Leigh-Cheri είπε...

ή ταν ή επί τας, ευχαριστώ κι εγώ και καλώς ήρθες

Πίκο Απίκο, καλά έκανες. Σε βάνω κι εγώ στα λίνκια, πρώτον γιατί καιρός είναι να τα ανανεώσω κι αυτά και δεύτερον για να το βλέπω και να χαίρομαι. Μακρύ ταξίδι ξεκινάμε κι ως γονείς, ε;
Τα λέμε!

Lena. είπε...

"Κοιμήσου τώρα
Έχεις ανάγκη από όνειρο
Θα έρθει από την πίσω πόρτα
Νυχοπατώντας όπως παλιά
Εσύ μη βγάλεις άχνα
Ξέρει εκείνο --όνειρο είναι--
Μες στα ζεστά σεντόνια θα χωθεί
Εσύ κοιμήσου μόνο
Εκείνο ξέρει να φερθεί --όνειρο είναι"
Μ.Κέντρου-Αγαθοπούλου
..................................
Γιατί σε τόση τρυφερότητα μπροστά,μένω σιωπηλή κι αμήχανη..Να είσαστε πολύ πολύ ευτυχισμένοι..

Leigh-Cheri είπε...

Ευχαριστούμε Λενιώ!
Ένα τόσο δα πλασματάκι που ήρθε σαν από το πουθενά και που πρόκειται να γίνει ολόκληρος άνθρωπος, προκαλεί από μόνο του αμηχανία. Κι αν δεν είναι αυτό το μοναδικό θαύμα που υπάρχει τότε ποιο είναι;

Φιλιά

island είπε...

Τρυφερή καρδιά έχετε αγαπητή

Leigh-Cheri είπε...

island,και η θέα μονάχα ενός μωρού προκαλεί τρυφερότητα. Πόσο μάλλον αν έχεις και την φροντίδα του. Άλλωστε εσύ τα ξέρεις καλύτερα αυτά. Ή κάνω λάθος;
:-)