Debate???
Ωραίοι! Ωραίοι!
Ποιος νίκησε; Ποιος ήταν περισσότερο star;
Αχ τι τραβάμε!
Κοίτα να δεις που, δεν ξέρω γιατί, μες στο μυαλό μου γύριζε και ξαναγύριζε συνέχεια μια λίστα ερωτήσεις σε μορφή mp3. Έβλεπα τις φάτσες τους, ειδικά αυτών των δύο, έβλεπα τις φάτσες των δημοσιογράφων, φανταζόμουνα και τις φάτσες των ψηφοφόρων τους, και μου ‘ρχόταν (καλά, εκτός από αηδία) να φωνάξω: “ΜΙΛΑ ΡΕ!!!” Και ν’ αρχίσω τις ερωτήσεις (μου φαίνεται ότι περιλαμβάνει ερωτήσεις για όλους τους αυτή η λίστα) ωσάν Τσοπάνα Rave:
Μπορείς να δέσεις στο λαιμό του φίλου σου μια πέτρα;
Να του τινάξεις τα μυαλά από τα 6 μέτρα;
Μπορεί να είσαι τέλειος. Μπορείς να με μαντρώσεις;
Μπορώ να ζω χωρίς αυτό. Μπορείς να με σκοτώσεις;
Θα βρω επιτέλους μια δουλειά; Ποια πόρτα να χτυπήσω;
Θα κατουρήσεις μια ποδιά να ‘ρθω να τη φιλήσω;
Μπορείς να φύγεις από ‘δω; Μπορείς να το βουλώσεις;
Μπορείς να μη με σκέφτεσαι; Μπορείς να με προδώσεις;
Μίλα ρε!
Θα ‘θελες να ‘σουνα παιδί και να μην έχεις μάνα;
Θα ‘θελες να ‘σουν μοναχή και να ‘σουνα πουτάνα;
Θα ‘θελες να ‘σουν οκλαδόν και να μην έχεις πόδια;
Θα ‘θελες να ‘χες μερσεντές και συνεχώς διόδια;
Θα ‘θελες να ‘σουνα δειλός, να μην αποφασίζεις;
Θα ‘θελες να ‘σουνα Θεός, εσύ να κανονίζεις;
Ποιος ήθελε να γεννηθεί; Ποιος θέλει να πεθάνει;
Αφού το ήθελες πολύ, γιατί δεν το ‘χεις κάνει;
Μίλα ρε!
ΞΥΠΝΑ ΡΕ!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Θα ‘θελες να ‘σουνα δειλός, να μην αποφασίζεις;
Έτσι! Σ' αυτό ακριβώς βασίζονται... Στο ότι επαναπαυόμαστε, μένουμε κολλημένοι στη νοοτροπία του "έλα μωρέ, κάπως θα τα βολέψω" -το οποίο "κάπως" μας κάνει ακόμα πιο εξαρτημένους από αυτούς- και συνήθως προτιμάμε την επιβίωση από τη ζωή. Είναι ευκολότερο και το ακολουθούν οι πολλοί. Γιατί αν κάνεις ή έστω πεις κάτι διαφορετικό, είσαι περίεργος. Γι' αυτό και δεν παίρνουμε την απόφαση να τους πατήσουμε όλοι μαζί, μια και καλή στο κεφάλι.
Ως πότε όμως ρε γμτ;;;;
Αυτό το "όλοι μαζί" ρε γμτ, πώς το κατακερματίσαν έτσι; Πώς θα γίνει να επαναφέρουμε την πίστη στην δύναμή του; Αυτό είναι όλη η ιστορία!
Εμ, γι' αυτό έγραψα πως, αν πεις κάτι διαφορετικό, σε θεωρούν περίεργο. Γιατί οι περισσότεροι πιστεύουν στο ο καθένας για την πάρτη του. Εγώ να βολευτώ και οι υπόλοιποι ας κόψουν το λαιμό τους να κάνουν το ίδιο. Άλλωστε το εμείς χρειάζεται πολύ περισσότερο κόπο από το εγώ.* Πού να τρέχουμε τώρα για το όλοι μαζί; Αυτά είναι κουραστικά πράγματα κι εμάς μας έχουν μεγαλώσει με τη λογική της ήσσονος προσπάθειας...
Μπράβο για την πολύ εύστοχη ανάρτηση, είπα; Δεν είπα!
*Συχνά και το ε.ΜΜΕ.ίς, τώρα που το σκέφτομαι... :-(
Τουλάχιστον κοιμάμαι με ήσυχη συνείδηση αφού δεν τους ψήφισα.
Γεια σου nosy:-)
Προφανώς -και δυστυχώς- αυτό είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, προς το παρόν τουλάχιστον. Η κατρακύλα δεν έχει σταματημό.
Το μόνο που ευχαριστιέμαι -και ειλικρινά, λυπάμαι που νιώθω έτσι- είναι ότι πλέον όλο και περισσότεροι έρχονται στην αθλιότατη θέση που εδώ και χρόνια είμαστε οι του δικού μου κλάδου. Και με τις επιλογές που κάνουν θα έρθουν και χειρότερα. Αλλά τώρα γουστάρω! Δεν νιώθω "μόνη" τώρα πια. Και έχω και το αβαντάζ να ξέρω καλά ότι δεν είμαι εγώ που το 'χω δημιουργήσει ή στηρίξει ποτέ!
Να δω τι θα πούνε και στις πυρκαγιές του ερχόμενου καλοκαιριού...
Δημοσίευση σχολίου