Τρίτη, Φεβρουαρίου 12, 2008

Το χρώμα του Ήλιου;

Γι’ ακόμη μια φορά σκέφτομαι πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Πως σε τίποτα δεν μπορώ να πιστέψω απόλυτα.
Όχι στα μάτια μου, τουλάχιστον.
Ίσως οι τυφλοί να είναι τελικά πιο «τυχεροί» απ’ αυτή την άποψη.

Είναι πάντα «φωτεινό» το «φως»;

Σκέφτομαι τις ώρες που αφήνομαι.
Που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μπορώ και αφήνομαι.
Που σε βρίσκω και σου μιλώ μες στο σκοτάδι μου.
Δεν «είσαι ένα φως» μέσα σ’ αυτό, όπως συνηθίζουνε να λένε.
Παραμένεις στο σκοτάδι…τόσο κοντά στην ψυχή μου…
…Ένα χάδι…Και το χάδι δεν μπορεί να ‘ναι λευκό.
Είναι ένα μαύρο
πυκνό, τρυφερό και βελούδινο
Φωτεινό και ζεστό!
Είναι το μαύρο,
που τραβάει όλο τον Ήλιο
και τον κλείνει μέσα του…
…κι ύστερα μέσα μου…

3 σχόλια:

Zaphod είπε...

Χμμμμ

Το φως είναι τόσο φωτεινό που σε τυφλώνει και δεν βλέπεις τπτ!!!
:)

love&kisses
zaphod

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

Ότι λάμπει δεν είναι απαραιτήτως φως ε;

(Σημασία έχει πάντως που τον συναντάς...)

Leigh-Cheri είπε...

zaphod, ακριβώς έτσι! Ακριβώς!

tertul, κι αντίστροφα. Μερικές φορές στο σκοτάδι "φωτίζεται" ό,τι είναι πραγματικό κι αληθινό.