Δευτέρα, Ιουνίου 18, 2007

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΙΣΑΝΟΓΛΟΥ - "ΑΗΧΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ"

Οι «Άηχες Κραυγές» ήταν για μένα απ` τα ωραιότερα δώρα που έχω λάβει. Ειδικά που προέρχεται απ` τον δημιουργό τον ίδιο. Ξενύχτησα λοιπόν κι εγώ διαβάζοντάς τον κι οι άηχες κραυγές του είχανε να μου πουν πολλά ως το πρωί.

Είχα παρακολουθήσει μία εισήγησή του, μια πολύ δουλεμένη εργασία του, πάνω στο έργο του Γιώργου Χειμωνά, την 1η Απριλίου, στα Λογοτεχνικά Πρωινά του ΚΘΒΕ, που με εντυπωσίασε.
Κάποια συγχαρητήρια που θέλησα να πω μείνανε μετέωρα λόγω…(γελοίο;) συστολής.
Προσπαθώντας να μάθω ποιος και τι είναι, είδα ότι είναι και ο ίδιος ποιητής και πήρα την τελευταία του συλλογή: «ακάνθινη πόλη».
Επόμενη αναπάντεχη και πολύ όμορφη συνάντηση, πριν λίγες μέρες, στο φεστιβάλ βιβλίου.
Εκεί του έδωσα τα συγχαρητήρια που χρωστούσα…
…Κι εκείνος μου απάντησε με «άηχες κραυγές»…



ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ…


Ένα πράγμα που φοβόμουν
από τότε που άρχισα να
καταλαβαίνω τον εαυτό μου,
ήταν να μη γίνω «ποιητής».
Μην κλειστώ σε κανά δωμάτιο
και ψαχουλεύω θάλασσες,
αστέρια και παλάτια χρυσά
σύμβολα της φαντασίας.
Μην θολώσουν τα μάτια μου
και πλασάρω απόψεις με στυλ.
Μην με χρησιμοποιήσει καμιά
ύπουλη ράτσα μεγαλοεκδότη
και γίνουν οι κραυγές μου ψίθυροι
για ν` αποκοιμίζω τα όνειρά μου.
Μην με βάλουν σε μέτρο και μελωδίες
και γίνω φάλτσα μουσική.
Έχουν τον τρόπο τους αυτοί
να κάνουν την οργή πολιτισμό
και τους φόβους φθηνή κουλτούρα
για τα αυτιά των ψεύτικων
μεγαλοαστών.
Έτσι κι αλλιώς, όλα τα ποιήματα
τελειώνουν εκεί που αρχίζει
ο πολιτισμός τους και ξαναρχίζουν
μόλις τα αφουγκραστεί η νύχτα.
Προσπαθούν να τ` αγγίξουν μα δεν μπορούν.
Εκείνα ανασαίνουν μέσα στις ψυχές
εκείνων που ξέρουν…



ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΙΣΑΝΟΓΛΟΥ
Από τις «Άηχες Κραυγές»
εκδόσεις:ΚΑΤΣΑΝΟΣ

3 σχόλια:

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

Ωραία επιλογή ποίηματος.

Και τις δύο ποιητικές συλλογές του Αλισάνογλου τις έχω φυλλομετρήσει. Τις "Άηχες κραυγές" όσο πρόλαβα από το δικό σου βιβλίο και το "Ακάνθινη πόλη" ένα απόγευμα πίνοντας καφέ στη "Ζώγια" όπου το βρήκα στην βιβλιοθήκη της.
Οι πρώτες μου εντυπώσεις είναι ότι στην "Ακάνθινη πόλη" αμβλύνει αρκετά τις νοηματικές του γραμμές σε σχέση με τις "Κραυγές" και μάλλον επιχειρεί να αγγίξει περισσότερο το υποσυνείδητο. Πάντως από το λίγο που διάβασα φαίνεται ότι έχει δυνατό λόγο και ιδεές και σίγουρα είναι από τα βιβλία που θέλω να προσέξω περισσότερο.

Όσο για το λογοτεχνικό πρωινό αφιερωμένο για τον Χειμωνά ασφαλώς και ήταν αυτός που ξεχώρισε...

Erwtas Stomaxhs είπε...

κάθε μια τέτοιου είδους πρόταση κάνει το "μπλόκινγκ" πιο όμορφο και πιο ουσιαστικό... ;-)

Ανώνυμος είπε...

διχως καμια ταση,καμια...ερωτω απλα μεσα απ'το διαλυμενο λογο που καταφασκει γυμνες αρνησεις,αν ειναι η' οχι αξιοδακρυτο να αδυνατεις να το "κλεψεις', και ετσι απλα να το αντιγραφεις και να το μιμεισαι...