Χωρίς πολλά πολλά, αυτή τη φορά. Δύο ποιήματα από τη συλλογή «Ο ακροβάτης των λέξεων» του Ηλία Κουτσούκου. Εδώ και καιρό ήθελα να τα βγάλω, καιρός να το κάνω.
Ένα ένα όμως…
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΗΛΙΘΙΟΙ ΠΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
Δεν προλαβαίνω, δεν προλαβαίνω…
Μου λέει με απόγνωση σχεδόν
ο πρότζεκτ-μάνατζερ μιας πολυεθνικής
Δύο συσκέψεις κάθε μέρα, δύο ώρες πηγαινέλα
από το Ψυχικό στο κλείσιμο της μέρας
Γεύματα εργασίας
Πρόσθεσε γυμναστήριο, μασάζ,
μελέτες επεκτάσεων κλπ.
Και δύο εικοσιτετράωρα να είχε η μέρα
πάλι δεν θα προλάβαινα…
Ανόητο να τον ρωτήσω αν άκουσε ποτέ
ήχο νερού πάνω σε βράχο
αηδόνι που να χαιρετά το σούρουπο
ή αεράκι του χειμώνα
Μες σε φλεγόμενα μαλλιά να κρύβεται…
Ξέρεις, του λέω, τι λένε οι αστροφυσικοί…
Πως κάθε πέντε δεύτερα διευρύνεται το σύμπαν
όσο ο γαλαξίας μας…
Και τι μου απαντάει ο μαλάκας, τι μου απαντάει…
Ε και λοιπόν τι έγινε;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Kαιρός ήταν, Φένια! (να αφήσεις τους Σα-συγγραφείς, Σαραμάγκου, Σαμαράκης... και να πΧιάσεις το αληθινό πράμα).
'Ο ακροβάτης των λέξεων': μια από τις πΧιο ρεαλιστικές και ανεπιτήδευτες στιγμές τήζ νέας ελληνικής ποίησης. Λόγος γυμνός και κοφτερός. Κoυτσούκος at his best.
ΓΣ
Πες τα ρε Σημάν. Γιατί εμένα θα με πουν και προκατειλημμένη.
Και πού να δεις τι σου χω για συνέχεια.
ΥΓ: Αυτό που λες, όχι με το Σα αλλά με το Σ γενικά, το σκεφτόμουνα κι εγώ μια μέρα. Πολύ Σ στη ζωή μου. Ό,τι διαβάζω κι ό,τι ακούω και μ` αρέσει Σ και Σ! Σαραμάγκου, Σαμαράκης, Σεπούλβεδα, Σαλβαδόρ, Σωκράτης, Σημαντήρας...Αει ΣΣΣτα κομμάτΧια!
Κουτσούκος! Κουτσούκος!
Άντε! Και Κούντερα.
(Ωχ! ΈπΧιασα τα Κου;-))
φένια, σε κόβω φορμαριζμένη και ανεβαζμένη.
please, όχι άλλο 'Σ', πχ Στεφάνου Ζακ, Στάθης Δρογώσης...)
γιάννης 'ημαντήρας
Χα χα!
Κι εγώ εσένα.
"Ανεβαίνω" εύκολα γιατί με προσέχετε βρε! Να το παίζεις πΧιο συχνά το Zumbul. Είναι κομματάρα!
Θενξ.
ΥΓ: Κι είπα να μην τον αναφέρω τον Στεφάνου και σε χαλάσει...
Οσο ο γαλαξιας μας??Σοβαρα τωρα αυτο δεν το ειχα ξανακουσει.Ναι μεγαλωνει, αλλα τοσο πολυ? Και καθε 5 δευτερολεπτα?? Ενδιαφερον... Εγκυπλοπαιδικος ο Κουτσουκος :)
Υ.Γ μου αρεσε ο τιτλος του ποιηματος πολυ!Ελπιζω να μην καταντησω ποτε ηλιθιος που θα κυνηγαει τον χρονο...
Δυστυχώς κάτι τέτοιους μαλάκες άθλιους και βδελυρούς διαφημιστικούληδες, οι οποίοι θα πουλούσαν μέχρι και την μάνα τους για να ανέβουν ένα μικρό σκαλοπατάκι στην ιεραρχία αυτού που ονόμασαν "καριέρα", μας προβάλλουν διαρκώς ως πρότυπα ανθρώπων και τρόπου ζωής. Κάτι τέτοιους μαλάκες που δεν παίξαν ποτέ σε αλάνες, που δεν σηκώσαν ποτέ το κεφάλι τους να δουν τον ουρανό, που ακόμη και στις διακοπές δεν μπορούν να σταματήσουν να κυνηγούν τον χρόνο και μιλάνε όλη την ώρα στο κινητό τους για τη δουλειά, που γαμάνε τα γκαρσόνια με τις ηλίθιες απαιτήσεις τους γιατί όλο τον χρόνο τους γαμάει το αφεντικό και λένε και ευχαριστώ, κάτι τέτοιους μαλάκες σου λένε ότι πρέπει να έχεις πρότυπο ανθρώπου αν θέλεις να επιβιώσεις σε αυτήν την κοινωνία.
Ε, ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ!
Προλαβαίνω, προλαβαίνω! Μπορώ να μάθω για το σύμπαν που διευρύνεται;
:)
par1sakte, αυτό ελπίζω κι εγώ για όλους μας.
terul, ΚΑΙ εκτονωτικός, όπως βλέπω ο Κουτς. Πρώτη φορά σ` ακούω έτσι. Έχεις απόλυτο δίκιο όμως. Κάτι τέποιοι ηλίθιοι κουβαλούν τον αλλοτριωμένο εαυτό τους και στις διακοπές και επιδεικνύουν την Ε(?)πιτυχία τους;;;
Δεν πειράζει παιδιά. Εμείς, όσο μπορούμε, γιαβάς γιαβάς...
Πρώτη φορά μ' ακούς έτσι; Μα τι λες;..
:)
Δημοσίευση σχολίου