5 λέξεις, 1 ιστορία

Έχεις ιδέα από παρείσακτο άνθρωπο; Είναι να μην βρεθεί στον δρόμο σου! Άπαξ και βρέθηκε, αν μπορείς, διώχτον! Πες του «όχι», αν μπορείς.
Οι λέξεις, που δεν άλλαξε ο άτιμος ως όφειλε και που είναι εντελώς «αντιερωτικές» (άντε να εμπνευστείς μ` αυτό το πράγμα), ήταν: σαρδανάπαλος, πείνα, ρουσφέτι, λυγαριά, βρώμικος.
Τέλος πάντων. Όπως και να ‘χει, θα σας διηγηθώ κι εγώ μια ιστορία:


Ήταν μια γιαγιά πέρα για πέρα σαρδανάπαλη!
Για τη γιαγιά της Τρούλας, λέω.
Να φανταστείτε, δυο άντρες ξεπάστρεψε. Και στα 70 της αποφάσισε να πάρει stepper! Κι ιδρωκοπούσε εκεί πάνω ώρες ατέλειωτες, να φτιάξει σωματάκι.
Μιλάμε για εικόνα φοβερή! Μαύρα ρούχα και μαντήλα στο κεφάλι, μα περικάρπια πετσετέ κι ένα παρόμοιο λάστιχο στο μέτωπο για τον ιδρώτα. Στις γαμπούλες γκέτες και παπουτσάκι NIKE με αερόσολα. Πετσετούλα περασμένη στο σβέρκο και γυαλιά χοντρά πρεσβυωπίας με σκελετό κόκκινο. Στο ένα χέρι ένα δίκιλο βαράκι και στ` άλλο το χρονόμετρο. Κάθε δυο λεπτά άλλαζε αντικείμενα και χέρια. Γενικά, η μουσική δεν της πολυάρεζε. Καθότι μάρτυρας του Ιεχωβά, οι μόνες κασέτες που είχε περιείχανε κηρύγματα και παραβολές. Πήρε λοιπόν κι αυτήν και πρόσθεσε σ` εκείνες τις κασέτες beat, να τις ακούει και να ασκείται ρυθμικά. Και ράπαρε, που λέτε, η γριά πάνω στο stepper!...

Είχε πιάσει, βλέπετε, το νόημα, έστω και λιγάκι αργά. Είχε και κάτι εγγόνια να βολέψει, σου λέει, με μια καλή εμφάνιση και λίγη τσαχπινιά, κάποιος θα μας το κάνει το ρουσφέτι.
Και βάλθηκε να κάνει, όπως είπα, ένα κορμάκι τσίλικο κι ευκίνητο, να πάει σεινάμενη κουνάμενη σαν λυγαριά σε βουλευτές, δημάρχους κι υπουργούς. Να παρακαλέσει μεν, μα και να εντυπωσιάσει. Γιατί, τόσους παρατρεχάμενους έχουνε κάθε μέρα. Πώς θα ‘μενε εκείνη στο μυαλό τους κι όχι οι άλλοι. Την ψήφο της άλλωστε, ήδη τους την είχε τάξει.

Όμως, το λυγερό κορμάκι θέλει σκληρή προσπάθεια. Και δεν αρκεί το stepper, θέλει και στερήσεις. Θέλει πείνα! Ράψιμο λοιπόν το στόμα η γριά και στο ψυγείο μόνο Red Bull και isostar! Αξιοθαύμαστη η πειθαρχία της!
Αφού, όταν πια πλησίαζε τα 75, μετά από τόσα Red Bull που ‘χε καταναλώσει, μπορούσες να διακρίνεις στην ιδρωμένη εικόνα της και δυο μικρά φτερά που ‘χαν αρχίσει να φυτρώνουνε στις πλάτες!
Αν έμπαινες στο μπάνιο της δε, θα έβλεπες λογιών λογιών σαπούνια, κρέμες, λάδια κλπ. Α! όλα κι όλα! Το ρουσφέτι ρουσφέτι, αλλά είχαμε κι αρχές. Σε κανέναν δεν θα έδινε το δικαίωμα να την πει βρώμικο άνθρωπο! Πάντα ασπαζότανε τη ρήση που ‘λεγε πως «η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά»! και ποια, στ` αλήθεια, θα μπορούσε να ‘ναι πιο αρχόντισσα από κείνη που ήξερε να τα βολεύει μια χαρά!
Νόμιζε!
Όμως, καθότι η μοίρα από ρουσφέτια δεν καταλαβαίνει, κι είναι ίδια για βολεμένους και ξεβολεμένους, την είδαμε μια μέρα τη λυγερή αρχόντισσα-φρικιό με τα ωραία της Red Bull φτερά ν` αποδημεί…
Ίσως και λίγο πιο νωρίς απ` ό,τι θα ‘φευγε…Φτερά δεν ήθελε;…


ΥΓ: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική!!!
ΥΓ2: Α ρε par1sakte τι μου ‘κανες!